Cilt 6 Sayı 4 (2018): BUSINESS & MANAGEMENT STUDIES: AN INTERNATIONAL JOURNAL
Makaleler

PERSONEL SEÇİM PROBLEMİNİN GRİ İLİŞKİSEL ANALİZ YÖNTEMİ İLE ÇÖZÜLMESİ: MEDYA SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA

Yusuf EŞİYOK
İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İnsan Kaynakları Yönetimi Ana Bilim Dalı
Özge EREN
İstanbul Aydın Üniversitesi

Yayınlanmış 2019-01-03

Anahtar Kelimeler

  • Personel Seçimi,
  • GİA

Nasıl Atıf Yapılır

EŞİYOK, Y., & EREN, Özge. (2019). PERSONEL SEÇİM PROBLEMİNİN GRİ İLİŞKİSEL ANALİZ YÖNTEMİ İLE ÇÖZÜLMESİ: MEDYA SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA. Business & Management Studies: An International Journal, 6(4), 898–919. https://doi.org/10.15295/bmij.v6i4.271

Özet

Çalışmada personel seçim sürecinde çok kriterli karar verme teknikleri kullanılarak işe en uygun adayın veya adayların seçilebileceği bir modelin önerilmesi amaçlanmıştır. Öncelikle, medya sektöründe yer alan bir medya grubunda çalışacak haber editörünün hangi kriterlere göre işe alınacağı bahsi geçen medya grubunda çalışmakta olan uzmanların ve yöneticilerin görüşleri alınarak saptanmıştır. Çalışma, ileri dönem medya sektörüne örnek teşkil etmesi amacıyla bir medya işletmesinde bulunan aday özgeçmiş havuzundan ve mülakat raporlarından yararlanılarak kurgulanmıştır. 15 aday gri ilişkisel analiz (GİA) yöntemiyle değerlendirilerek aralarından en uygun olan kişi/kişiler belirtilmiştir. Gri ilişkisel analiz yönteminin personel seçiminde karar vericiye referans kriteri oluşturma imkânı vermesi hem işveren hem de adaylar açısından sürecin daha az maliyetle yürütülmesine katkıda bulunmaktadır. Çünkü personel seçim süreci sonunda en iyi adaydan ziyade ilgili pozisyona en uygun adayın seçilmesi daha doğru bir yaklaşım olacaktır. Gri ilişkisel analiz yöntemi alternatiflerin sıralanmasında ve en uygun alternatifin seçiminde karar vericilere yardımcı olmak adına kullanılabilir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Adıgüzel, O. (2009). “Personel Seçiminin Analitik Hiyerarşi Prosesi Yöntemiyle Gerçekleştirilmesi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24, 243-251.
  2. Akar, G. S. & Çakır, E. (2016). “Lojistik sektöründe bütünleştirilmiş bulanık AHP-MOORA yaklaşımı ile personel seçimi”. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 14(2), 185-199.
  3. Akça, N., Sönmez, S., Gür, Ş., Yılmaz, A. & Eren, T. (2018). “Kamu Hastanelerinde Analitik Ağ Süreci Yöntemi ile Finans Yöneticisi Seçimi”, Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 5(2), 133-146.
  4. Aksakal, E. & Dağdeviren, M. (2010). “ANP ve DEMATEL Yöntemleri İle Personel Seçimi Problemine Bütünleşik Bir Yaklaşım”, Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, 25, 905-913.
  5. Aydemir, E., Fevzi, B. & Özdemir, G. (2013). “Gri Sistem Teorisi ve Uygulamaları: Bilimsel Yazın Taraması”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,18, 187-200.
  6. Büyükgebiz, E. (2013). “Ülke Performanslarının Gri İlişkisel Analiz Yöntemi İle Değerlendirilmesi”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta, Türkiye.
  7. Çakır, E. (2017). “Kentsel Dönüşüm Kapsamında Müteahhit Firmanın SWARA – Gri İlişkisel Analiz Yöntemiyle Seçilmesi Selecting Contractor Company in Urban Transformation Using SWARA - Gray Relationship Analysis Method”, The Journal of International Scientific Researches, 2(6).
  8. Çakmak, Z., Metin, B. & Yıldırım, E. (2012).” Gri İlişkisel Analiz ve Uyum Analizi ile Bir İşletmede Karşılaşılan Üretim Hatalarının İncelenmesi”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(1), 123-142.
  9. Dağdeviren, M. (2007). “Bulanık Hiyerarşi Prosesi ile Personel Seçimi ve Bir Uygulama”, Gazi Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi Dergisi, 22, 791-799.
  10. Dağdeviren, M. (2008). “A Hybrid Multi-Criteria Decision-Making Model For Personnel Selection İn Manufacturing Systems”, J Intell Manuf (2010), 21:451-460.
  11. Değermenci, A. & Ayvaz, B. (2016) “Bulanık Ortamda Topsis Yöntemi İle Personel Seçimi: Katılım Bankacılığı Sektöründe Bir Uygulama”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 15(30), 77-93.
  12. Doğan, A. & Önder, E. (2014). “İnsan Kaynakları Temin ve Seçiminde Çok Kriterli Karar Verme Tekniklerinin Kullanılması ve Bir Uygulama”, Journal Of Yasar University, 9(34), 5796-5819.
  13. Eren, T. & Bedir, N. (2015). “AHP-PROMETHEE Yöntemleri Entegrasyonu ile Personel Seçim Problemi: Perakende Sektöründe Bir Uygulama”, Social Sciences Research Journal, Volume 4, Issue 4, 46-58 (December 2015), ISSN: 2147-5237.
  14. Erenel, F., (2012). “Personel Temin ve Seçim Sürecinde Adaylarda Oluşan Adalet Algısının Örgüte Etkilerinin Analizi”, Maliye Finans Yazıları, Yıl. 26, Sayı. 95, 9- 21.
  15. Eroğlu, E., Yıldırım, B. & Özdemir, M. (2014). “Çok Kriterli Karar Vermede ORESTE Yöntemi ve Personel Seçiminde Uygulanması”, Istanbul Management Journal, Cilt: 25, Sayı:76.
  16. Fatih, E. & Günay, F. (2015). “Borsa İstanbul’da İşlem Gören Turizm Şirketlerinin Finansal Performanslarının Gri İlişkisel Analiz Yöntemiyle Ölçülmesi”, Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 25(1), 35-48.
  17. Güdük, Ö. & Önder, E. (2017). “Sağlık Hizmetlerinde Veri Giriş Personeli İşe Alım Sürecinde Analitik Hiyerarşi Prosesi Tekniğinin Kullanılması”, Sosyal Güvenlik Uzmanları Dergisi, Yıl:7, Sayı:13, 31-56.
  18. İbicioğlu, H. & Ünal, Ö.F. (2014). “Analitik Hiyerarşi Prosesi İle Yetkinlik Bazlı İnsan Kaynakları Yöneticisi Seçimi”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 28, Sayı: 4.
  19. James A.B. (2008). “Employee Recruitment: Current Knowledge and Important Areas For Future Research”, Human Resources Management Review, Vol: 18, s.104.
  20. Kenger, M.D., (2017) “Banka Personel Seçiminin Çok Kriterli Karar Verme Yöntemlerinden Entropi Temelli Maut, Aras ve Gri İlişkisel Analiz Yöntemleri İle Değerlendirilmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Denizli.
  21. Koyuncu, O. & Özcan, M. (2014), “Personel Seçim Sürecinde Analitik Hiyerarşi Süreci ve TOPSIS Yöntemlerinin Karşılaştırılması: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama”, H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 32, Sayı 2, 195-218
  22. Köse, E., Aplak, H.S. ve Kabak, M. (2013). “Personel Seçimi için Gri Sistem Teori Tabanlı Bütünleşik Bir Yaklaşım”, Ege Akademik Bakış, Cilt: 13, Sayı:4, 461-471.
  23. Luecke, R. (2009). “En İyi Elemanı İşe Almak ve Elde Tutmak”, Çev. Önder Sarıkaya, İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, s:9.
  24. Ofluoğlu, G., Büyükyılmaz, O. & Koltan, Ş. (2006). “İnsan Kaynağı Seçiminde Çok Ölçütlü Karar Verme Yöntemleri: Etkileşimli Beklenti Düzeyi Yaklaşımı”, Kamu-iş, 9, 12-20.
  25. Örücü, E. (2002). “Eğitimde İnsan Kaynakları Yönetimi ve Personel Seçimi”, ODTÜ Uygulamalı Eğitim Kongresi, Ankara: UEK.
  26. Özbek, A. (2015). “Akademik Birim Yöneticilerinin Moora Yöntemiyle Seçilmesi: Kırıkkale Üzerine Bir Uygulama”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 38, 1-18.
  27. Özder, E. H., Bedir, N. & Eren, T. (2016). “Academic Staff Selection With ANP & Promethee Method: A Case Study in Turkey”, Proceedings of Academics World International Conference, Dubai, UAE, 5 March, ISBN: 978-93-85973-50-5.
  28. Özdemir, A. İ. & Deste, M. (2009). “Gri İlişkisel Analiz ile Çok Kriterli Tedarikçi Seçimi: Otomotiv Sektöründe Bir Uygulama”, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 38(2), 147-156.
  29. Ulutaş, A., Özkan, M.A. & Tağraf H. (2018) “Bulanık Analitik Hiyerarşi Süreci ve Bulanık Gri İlişkisel Analizi Yöntemleri Kullanılarak Personel Seçimi Yapılması”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Kış-2018, Cilt:17, Sayı:65, 223-232.
  30. Peker, İ. & Birdoğan, B. (2011). “Gri İlişkisel Analiz Yöntemiyle Türk Sigortacılık Sektöründe Performans Ölçümü”, Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (7).
  31. Safari, H., Cruz-Machado, V., Sarraf, A.Z. & Maleki, M. (2014). “Multidimensional Personnel Selection Through Combination Of Topsis and Hungary Assignment Algorithm”, Management and Production Engineering Review, V: 5, N: 1, 42-50.
  32. Sarar, Y., Uğur, L.O. & Akbıyıklı, R. (2017). “Uluslararası İhaleler İçin İş Geliştirme Elemanı Seçimi: Bir Gri İlişkisel Analiz Yaklaşımı Uygulaması”, Uluslararası Katılımlı 7. İnşaat Yönetimi Kongresi, Samsun, 475-486.
  33. Singh, A., Malik, S.K., (2014). “MCDM and Its Role in Personnel Selection- A Review”, International Journal of Engineering and Technical Research, Vol. 2, No. 5, 1-4
  34. Sofyalıoğlu, Ç. (2011). Süreç Hata Modu Etki Analizini Gri Değerlendirme Modeli. Ege Akademik Bakış, 11(1), 155-164.
  35. Şimşek, A., Catır, O. & Ömürbek, N. (2014). “Turizm Sektöründe Bulanık Hiyerarşi Süreci ile Personel Seçimi”, Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt: XXXIII, Sayı: 2, 147-169.
  36. Tayyar, N., Akcanlı, F., Genç, E. & Erem, I. (2014). “BİST’e Kayıtlı Bilişim ve Teknoloji Alanında Faaliyet Gösteren İşletmelerin Finansal Performanslarının Analitik Hiyerarşi Prosesi (AHP) ve Gri İlişkisel Analiz (GİA) Yöntemiyle Değerlendirilmesi”, Muhasebe Finansman Dergisi, Ocak 2014, pp.19-40.
  37. Tepe, S. & Görener, A. (2014). “Analitik Hiyerarşi Süreci ve MOORA Yöntemlerinin Personel Seçiminde Uygulanması”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, Yıl:13, Sayı:25, 1-14.
  38. Vatansever, K. & Uluköy, M. (2013). “Kurumsal Kaynak Planlaması Sistemlerinin Bulanık AHP ve MOORA Yöntemleriyle Seçimi: Üretim Sektöründe Bir Uygulama”, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11 (2), 274-293.
  39. Yıldırım, B.F., Önder, E. ve Turan, G. (2015). “Operasyonel, Yönetsel ve Stratejik Problemlerin Çözümünde Çok Kriterli Karar Verme Yöntemleri”, Dora Yayıncılık, 2.baskı, s. 15, Bursa.
  40. Yıldız, A. & Deveci, M. (2013). “Bulanık VIKOR Yöntemine Dayalı Personel Seçim Süreci”, Ege Academic Review, 13 (4), 427-436.
  41. Yuan, X. (2007). “Grey Relation Evaluation of Financial Situation of Listed Company”, Journal of Modern Accounting and Auditing, Vol.3, No.2, pp. 41-44.
  42. Wei, G. (2011). “Grey Relational Analysis Model for Dynamic Hybrid Multiple Attribute Decision Making. Knowledge-Based Systems”, 24(5), 672- 679.