Cilt 11 Sayı 3 (2023): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

Yerel yönetimlerde stratejik planlama uygulamalarının kurum performansına etkisi

Öznur Karğın Çakar
Yüksek Lisans Öğrencisi, Altınbaş Üniversitesi, İstanbul, Türkiye
Ayla Esen
Dr. Öğretim Üyesi, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul, Türkiye

Yayınlanmış 24.09.2023

Anahtar Kelimeler

  • Stratejik Yönetim, Stratejik Planlama, Yerel Yönetimler
  • Strategic Management, Strategic Planning, Local Governments

Nasıl Atıf Yapılır

Yerel yönetimlerde stratejik planlama uygulamalarının kurum performansına etkisi. (2023). Business & Management Studies: An International Journal, 11(3), 1010-1025. https://doi.org/10.15295/bmij.v11i3.2282

Nasıl Atıf Yapılır

Yerel yönetimlerde stratejik planlama uygulamalarının kurum performansına etkisi. (2023). Business & Management Studies: An International Journal, 11(3), 1010-1025. https://doi.org/10.15295/bmij.v11i3.2282

Öz

Stratejik yönetim faaliyetleri, kurum kaynaklarının verimli kullanılması ve kurumların uzun vadede sürdürülebilirliğinin sağlanması açısından önemli role sahiptir. Ülkemizde kamu kurumlarında stratejik yönetim, kamu reformları çerçevesinde 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun yürürlüğe girmesi ile birlikte daha fazla zaman ve kaynak ayırılan bir süreç haline gelmiştir.  Kamu reformları sonucunda kurumların faaliyetlerini gerçekleştirirken stratejik planlama uygulamaları ile kıt kaynaklarını daha etkili ve verimli kullanmaları amaçlanmaktadır. Bu araştırmanın amacı, belediyelerin yürüttükleri stratejik planlama uygulamalarının etkinliğini değerlendirmek ve bu uygulamaların yerel yönetim kurumlarında topluma katkı ve verimlilik düzeylerine ne derece etki ettiğini ortaya koymaktır. Bu bağlamda, belediyelerdeki stratejik planlama uygulamalarının belirleyici alt boyutlarının, kurum performansı alt boyutlarına etkisinin ölçülmesi hedeflenmiştir. Araştırma kapsamında İstanbul’daki yerel yönetim kurumlarında çalışan orta ve üst kademe yöneticilerden toplam 100 adet anket formu toplanmıştır. Gerçekleştirilen analizlerin sonucunda, “belediyelerde kurumsal yapının stratejik planlamaya uygunluğu” ve “stratejik planlama sürecinde karşılaşılan sorunları çözme becerisi” boyutlarının, belediyelerin “topluma katkı performansını” pozitif etkilediği görülmüştür. “Stratejik plan hazırlama ve uygulama süreci etkinliği” ile “stratejik plan uygulamalarında karşılaşılan sorunları çözme becerisi” boyutları da kurumların verimliliğini olumlu etkileyen unsurlar olarak ortaya çıkmıştır. Çalışmada, yerel yönetimlerde stratejik planlama uygulamaları, Planlama Okulu’nun öne sürdüğü normatif stratejik planlama yaklaşımı ile ele alınmış olup, stratejik planlama ile kurum performansı arasındaki ilişki Planlama Okulu bakış açısı çerçevesinde de değerlendirilmiştir.

Referanslar

  1. Aleksić, A. ve Rašić Jelavić, S. (2017). Testing for strategy-structure fit and its importance for performance. Management: Journal of Contemporary Management Issues, 22(1), 85-102.
  2. Andersen, L. B., Boesen, A. ve Pedersen, L. H. (2016). Performance in public organizations: Clarifying the conceptual space. Public Administration Review, 76(6), 852-862.
  3. Ansoff, H.I. (1965). Corporate strategy. New York: McGraw Hill.
  4. Aracı, Ö. (2018). Farklılıkların birlikteliği: Stratejik hedeflerde yeni kamu yönetiminin izleri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 58, 83-96.
  5. Barca, M. ve Nohutçu, A. (2013). Kamu sektöründe stratejik yönetim ve Türk kamu yönetiminde stratejik planlama uygulamasına eleştirel bir bakış. A. Balcı, A. Nohutçu, N.K. Öztürk ve B. Coşkun (Ed.), Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar (s. 339-362) içinde. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.
  6. Boyne, G. A. ve Walker, R. M. (2010). Strategic management and public service performance: The way ahead. Public Administration Review, 70, 185-192.
  7. Boyne, G. ve Gould-Williams, J. (2003). Planning and performance in public organizations an empirical analysis. Public Management Review, 5(1), 115-132.
  8. Bryson, J. M. (2018). Strategic planning for public and nonprofit organizations: A guide to strengthening and sustaining organizational achievement. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons.
  9. Chandler, A. D. (1962). Strategy and structure. Cambridge, MA: MIT Press.
  10. Çınar, F. (2014). Şeffaflık ve hesap verilebilirlik ilkelerinin özel ve kamu hastanelerinde uygulanabilirliğinin kurumsal performans üzerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  11. Demir, F. (2011). Kamu harcamalarında etkinlik ve verimlilik: Karaman Belediyesi hizmetleri üzerine bir uygulama (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  12. Dinçer, S.E. (2011). Stratejik planlama ve veri zarflama analizinde etkinlik ölçümü. İstanbul: Der Yayınları.
  13. Dodge, W. R. ve Eadie, D. C. (1982). Strategic planning: An approach to launching new initiatives in an era of retrenchment. International City Management Association.
  14. Durmuş, B., Yurtkoru, E.S. ve Çinko, M. (2011). Sosyal bilimlerde SPSS’le veri analizi. 4.Baskı. İstanbul: Beta Basım.
  15. Egeli, H. Akdeniz, A. Aksaraylı, M. Tüğen, K. ve Özen, A. (2007). Stratejik planlamaya dayalı performans esaslı bütçeleme sisteminin kritik kontrol noktaları analizi: Türkiye’deki kamu kurumları uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22(1), 27-47.
  16. Gegez, E. (2007). Pazarlama araştırmaları. 2. Baskı. İstanbul: Beta Basım.
  17. Genç, F.N. (2009). Türk kamu yönetiminde stratejik planlama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23(3), 201-211.
  18. George, B., Walker, R. M. ve Monster, J. (2019). Does strategic planning improve organizational performance? A meta‐analysis. Public Administration Review, 79(6), 810-819.
  19. Göymen, K. (2004). Yerel kalkınma önderi ve paydaşı olarak belediyeler. Yerel Kalkınmada Belediyelerin Rolü, Uluslararası Sempozyum Kitabı, Pendik Belediyesi Kültür Yayınları, No. 21.
  20. Gülşen, H. (2006). 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu’nun kapsamı. E. Karaarslan (Ed.), Güncel Mali Sorunlar (s.1-16) içinde. Ankara: Muhasebat Kontrolörleri Derneği Yayını.
  21. Hendrick, R. (2003). Strategic planning environment, process, and performance in public agencies: A comparative study of departments in Milwaukee. Journal of Public Administration Research and Theory, 13(4), 491-519.
  22. Höglund, L., Holmgren Caicedo, M., Mårtensson, M. ve Svärdsten, F. (2018). Strategic management in the public sector: How tools enable and constrain strategy making. International Public Management Journal, 21(5), 822-849.
  23. Johnsen, Å. (2015). Strategic management thinking and practice in the public sector: A strategic planning for all seasons?. Financial Accountability & Management, 31(3), 243-268.
  24. Johnsen, Å. (2018). Impacts of strategic planning and management in municipal government: An analysis of subjective survey and objective production and efficiency measures in Norway. Public Management Review, 20(3), 397-420.
  25. KMYKK (2003). Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu. Resmi Gazete, 25326.
  26. Long, E. ve Franklin, A. L. (2004). The paradox of implementing the government performance and results act: Top‐down direction for bottom‐up implementation. Public Administration Review, 64(3), 309-319.
  27. Memduhoğlu, H. ve Uçar, İ. (2012). Yönetici ve öğretmenlerin stratejik planlama algısı ve okullarda mevcut stratejik planlama uygulamalarının değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(23), 234-256.
  28. Mintzberg, H. (1994). Rethinking strategic planning part I: Pitfalls and fallacies. Long Range Planning, 27(3), 12-21.
  29. Mintzberg, H., Ahlstrand, B. ve Lampel J. (1998). Strategy safari. London: Prentice Hall.
  30. Mintzberg, H. ve Lampel, J. (1999). Reflecting on the strategy process. MIT Sloan Management Review, 40(3), 21-30.
  31. Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
  32. Özeroğlu, A.İ. ve Köse, H. (2014). Yerel yönetimlerde stratejik plan ve uygulama örnekli performans esaslı bütçe. İstanbul: Kesit Yayınları.
  33. Özgür, H. (2004). Kamu örgütlerinde stratejik yönetim. M. Acar & H. Özgür (Ed.), Çağdaş Kamu Yönetimi–II (s.18-22) içinde. İstanbul: Nobel Yayın.
  34. Poister, T. H. (2010). The future of strategic planning in the public sector: Linking strategic management and performance. Public Administration Review, 70, 246-254.
  35. Poister, T. H. ve Streib, G. (1994). Municipal management tools from 1976 to 1993: An overview and update. Public Productivity & Management Review, 18(2), 115-125.
  36. Poister, T. H. ve Streib, G. (2005). Elements of strategic planning and management in municipal government: Status after two decades. Public Administration Review, 65(1), 45-56.
  37. Rosenberg Hansen, J. ve Ferlie, E. (2016). Applying strategic management theories in public sector organizations: Developing a typology. Public Management Review, 18(1), 1-19.
  38. Sarvan, F., Arıcı, E. D., Özen, J., Özdemir, B. ve İçigen, E. T. (2003). On stratejik yönetim okulu: Biçimleşme okulunun bütünleştirici çerçevesi. Akdeniz İ.İ.B.F Dergisi, 6, 73-122.
  39. Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (6th ed.), Boston: Allyn and Bacon.
  40. Teece, D. J. (2007). Explicating dynamic capabilities: The nature and microfoundations of (sustainable) enterprise performance. Strategic Management Journal, 28(13), 1319–1350.
  41. Usta, A. (2017). Kamu örgütlerinde stratejik planlama süreci: Potansiyel sorunlar ve çözüm önerileri. Verimlilik Dergisi, 2014(4), 83-117.
  42. Ülgen, H. ve Mirze, S. K. (2020). İşletmelerde stratejik yönetim (10. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  43. Walker, R. M. ve Andrews, R. (2015). Local government management and performance: A review of evidence. Journal of Public Administration Research and Theory, 25(1), 101-133.
  44. Weiss, J. (2020). Managing performance and strategy: Managerial practices in German local governments. Public Performance & Management Review, 43(5), 1129-1149.
  45. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.