Cilt 9 Sayı 3 (2021): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

Turizmde sürdürülebilirlik göstergeleri: Otel işletmeleri yöneticileri üzerine bir uygulama

PDF
  • Elif Tuba Tamer,
  • Fulya Mısırdalı Yangil
Elif Tuba Tamer
Dr. Öğr. Üyesi, Kütahya Dumlupınar Üniversitesi
Fulya Mısırdalı Yangil
Doç. Dr., Kütahya Dumlupınar Üniversitesi
DOI: https://doi.org/10.15295/bmij.v9i3.1849

Yayınlanmış 2021-09-24

Anahtar Kelimeler

  • Sürdürülebilir Turizm, Otel İşletmeleri, Analitik Hiyerarşi Proses
  • Sustainable Tourism, Hotels, Analytical Hierarchy Proces

Nasıl Atıf Yapılır

Tamer, E. T., & Mısırdalı Yangil, F. (2021). Turizmde sürdürülebilirlik göstergeleri: Otel işletmeleri yöneticileri üzerine bir uygulama. Business & Management Studies: An International Journal, 9(3), 943–955. https://doi.org/10.15295/bmij.v9i3.1849

Telif Hakkı (c) 2021 Elif Tuba Tamer- Fulya Mısırdalı Yangil

Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.

Özet

Bu çalışmanın amacı otel işletmeleri yöneticilerinin sürdürülebilir turizme bakış açılarının incelenerek otel işletmelerindeki sürdürülebilirlik algısının tespit edilmesidir. Çalışmanın verileri sosyal, ekonomik, çevresel, kültürel, politik ve teknolojik sürdürülebilirlik boyutlarını ve bu boyutların alt bileşenlerini içeren ikili karşılaştırmalar şeklinde hazırlanan bir anket çalışmasıyla elde edilmiştir. Elde edilen veriler çok kriterli karar verme yöntemlerinden Analitik Hiyerarşi Süreci (AHP) yöntemi ile analiz edilmiştir. Çalışmada Bodrum’da faaliyette bulunan beş yıldızlı otel işletmelerindeki yöneticilerden elde edilen verilerin analizi sonucunda, yöneticilerin algılarına göre öncelik sırası en yüksek boyutun çevresel sürdürülebilirlik olduğu tespit edilmiştir. Diğer sürdürülebilirlik boyutları da sırasıyla, ekonomik, kültürel, teknolojik, politik ve sosyal sürdürülebilirlik olduğu sonucuna ulaşılmıştır.  Bu çalışma önemli bir paydaş grubu olan otel işletmelerinin sürdürülebilirlik algılarının tespit edilmesi ve sürdürülebilirlik boyutlarının önceliklendirmesi açısından yol gösterici bir çalışma olmaktadır. Çalışma bulgularına göre, birçok alanda olduğu gibi turizm alanında da sürdürülebilirlik, genel olarak çevresel sürdürülebilirlik bağlamında ele alınmaktadır. Bu durum turizmin çevreyle olan karşılıklı ilişkisinin bir sonucudur.

PDF

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Adıgüzel, O., Çetintürk, İ. & Er, O. (2009). Konaklama İşletmelerine Olan Müşteri Tercihinin Analitik Hiyerarşi Prosesi Yöntemi ile Belirlenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyon Dergisi, 1(1), 17-35.
  2. Alagöz, G., Güneş, E & Uslu, A. (2015). Otel İşletmeleri ve Seyahat Acentaları Yöneticilerinin Sürdürülebilir Turizme Bakış Açısı: Bir Alan Araştırması. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, 6(14), 83-98.
  3. Alp, S. & Gündoğdu, C. E. (2012). Kuruluş Yeri Seçiminde Analitik Hiyerarşi Prosesi ve Bulanık Analitik Hiyerarşi Prosesi Uygulaması. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(1), 7-25.
  4. Asmelash, A.G & Kumar, S. (2019). Assessing Progress of Tourism Sustainability: Developing and Validating Sustainability Indicators. Tourism Management, 71, 67-83.
  5. Biçici, F. (2013). Datça Yerel Halkının Sürdürülebilir Turizm Gelişimine ve Turizm İşletmelerine Yönelik Tutumları. Seyahat ve Otel İşletmeciliği Dergisi, 10(1), 19-36.
  6. Blackstock, K.L., White, V., McCrum, G., Scott, A. & Hunter, C. (2008). Measuring Responsibility: An Appraisal of a Scottish National Park's Sustainable Tourism Indicators. Journal of Sustainable Tourism, 16(3), 276-297.
  7. Blancas, F.J., González, M., Lozano-Oyola, M. & Pe´rez, F. (2010). The Assessment of Sustainable Tourism: Application to Spanish Coastal Destinations. Ecological Indicators, 10, 484-492.
  8. Blancas, F.J., Lozano-Oyola, M., González, M. & Caballero, R. (2011). How to Use Sustainability Indicators for Tourism Planning: The Case of Rural Tourism in Andalusia (Spain). Science of Total Environment, 412-413, 28-45.
  9. Blancas, F.J., Lozano-Oyola, M, González, M. & Caballero, R. (2016). Sustainable Tourism Composite Indicators: A Dynamic Evaluation to Manage Changes in Sustainability, Journal of Sustainable Tourism, 24(10), 1403-1424.
  10. Blancas, F.J., Lozano-Oyala, M., González, M. & Caballero, R. (2018). A Dynamic Sustainable Tourism Evaluation Using Multiple Benchmarks. Journal of Cleaner Production, 174, 1190-1203
  11. Bozloğan, R. (2005). Sürdürülebilir Gelişme Düşüncesinin Tarihsel Arka Planı. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, 50, 1011-1028.
  12. Buckley, R. (2012). Sustainable Tourism: Research and Reality. Annals of Tourism Research, 39(2), 528-546.
  13. Burghelea, C. (2015). Analysis of Sustainable Tourism (ST) in Romania. Internal Auditing & Risk Management Anul X, 1(37), 31-42.
  14. Burghelea, C., Uzlãu, C. & Ene, C.M. (2016). Comparative Indicators of Sustainable Tourism. Scientific Papers Series Management, Economic Engineering in Agriculture and Rural Development, 16(3), 77-80.
  15. Butler, R.W (1999). Sustainable Tourism: A State of the Art Review. Tourism Geographies, 1(1), 7-25.
  16. Choi, H.C. & Sırakaya, E. (2005). Measuring Residents’ Attitude toward Sustainable Tourism: Development of Sustainable Tourism Attitude Scale. Journal of Travel Research, 43, 380-394.
  17. Choi, H.C. & Sırakaya, E. (2006). Sustainability Indicators for Managing Community Tourism. Tourism Management, 27, 1274-1289.
  18. Dağdeviren, M., Akay, D. & Kurt M. (2004). İş Değerlendirme Sürecinde Analitik Hiyerarşi Prosesi ve Uygulaması. Gazi Üniversitesi, Müh. Mim. Fak. Dergisi, 19(2), 131-138.
  19. Durovic, M. & Lovrentjev, S. (2014).Indicators of Sustainability in Cultural Tourism. The Macro theme Review, 3(7), 180-189.
  20. Dymond, S.J. (1997). Indicators of Sustainable Tourism in New Zealand: A Local Government Perspective. Journal of Sustainable Tourism, 5(4), 279-293.
  21. Forman, E. H. & Gass S. I. (2001). The Analytic Hierarchy Process: An Exposition. Operation Research, 49(4), 469-486.
  22. Gladwin, T.N., Kennelly, J.J. & Krause, T.S. (1995). Shifting Paradigms for Sustainable Development: Implications for Management Theory and Research. The Academy of Management Review, 20(4), 874-907.
  23. Hall, C. M. (2011). Policy Learning and Policy Failure in Sustainable Tourism Governance: from First- and Second-order to Third-order Change? Journal of Sustainable Tourism, 19(4-5), 649-671.
  24. Jovičić, D. & Ilić, T., 2010, Indicators of Sustainable Tourism, UDC 911.3:380.8, Serbia, 277- 305.
  25. Ko, J. T. (2001). Assessing Progress of Tourism Sustainability. Annals of Tourism Research, 28(3), 817-820.
  26. Koç, B. & Yazıcıoğlu, İ. (2020). Konaklama İşletmelerinde Sürdürülebilirlik Uygulamaları: Algılanan Engeller ve Teşvikler. Turizm Akademik Dergisi, 2, 89-106.
  27. Kunasekaran, P., Gill, S.S., Ramachandran, S., Shuib, A., Baum, T. & Afandi, S.H.M. (2017). Measuring Sustainable Indigenous Tourism Indicators: A Case of Mah Meri Ethnic Group in Carey Island, Malaysia, Sustainability, 9, 1-20.
  28. Liu, Z. (2003). Sustainable Tourism Development: A Critique. Journal of Sustainable Tourism, 11(6), 459-475.
  29. Liu, F. F. & Hai, H. L. (2004). The Voting Analytic Hierarchy Process Method for Selecting Supplier. International Journal of Production Economics, 97, 3008-317.
  30. Logar, I. (2010). Sustainable Tourism Management in Crikvenica, Croatia: An Assessment of Policy Instruments. Tourism Management, 31, 125-135.
  31. Lozano-Oyola, M. Blancas, F.J., González, M. & Caballero, R. (2012). Sustainable Tourism Indicators as Planning Tools in Cultural Destinations. Ecological Indicators, 18, 659-675.
  32. Manning, T. (1999). Indicators of Tourism Sustainability. Tourism Management, 20, 179-181.
  33. Miller, G. (2001). The Development of Indicators for Sustainable Tourism: Results of a Delphi Survey of Tourism Researchers. Tourism Management, 22, 351-362.
  34. Paunovic, I. & Jovanović, V. (2017). Implementation of Sustainable Tourism in the German Alps: A Case Study. Sustainability, 9, 1-15.
  35. Roberts, S, & Tribe, J. (2008). Sustainability Indicators for Small Tourism Enterprises – An Exploratory Perspective. Journal of Sustainable Tourism, 16(5), 575-594.
  36. Saaty, R.W. (1987). The Analytic Hierarchy Process-What it is and How it is Used. Math Modelling, 9 (3-5), 161-176.
  37. Šimková E. & Rybová M. 2012, Sustainable Tourism Indicators for Regional Development, in Advances in Environmental Science and Sustainability, Sliema: WSEAS Press, 108-114.
  38. Tanguay, G.A., Rajaonson, J. & Therrien, M.C. (2013). Sustainable Tourism Indicators: Selection Criteria for Policy Implementation and Scientific Recognition. Journal of Sustainable Tourism. 21(6), 862-879.
  39. Timur, S. & Getz, D. (2009). Sustainable Tourism Development: How Do Destination Stakeholders Perceive Sustainable Urban Tourism? Sustainable Development, 17, 220-232.
  40. Toksarı, M. (2007). Analitik Hiyerarşi Prosesi Yaklaşımı Kullanarak Mobilya Sektörü için Ege Bölgesi’nde Hedef Pazarın Belirlenmesi. Yönetim ve Ekonomi, 14(1), 171-180.
  41. Torres-Delgado, A. & Palomeque, F.L. (2014). Measuring Sustainable Tourism at the Municipal Level. Annals of Tourism Research, 49, 122-137.
  42. Torres-Delgado, A. & Palomeque, F.L. (2018). The ISOST Index: A Tool for Studying Sustainable Tourism. Journal of Destination Marketing&Management, 8, 281-289.
  43. Tzeng, G. H. & Huang, J. J. (2011). Multi-Attribute Decision Making: Methods and Applications. CRC Press, USA.
  44. Vargas, G. L. (1990). An Overview of the Analytic Hierarchy Process and its Applications. European Journal of Operational Research, 48, 2-8.
  45. WCED (1987). Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future. https://sustainabledevelopment.un.org/content/documents/5987our-common-future.pdf. (Erişim Tarihi: 03.02.2021).
  46. Yaralıoğlu, K. (2001). Performans Değerlendirmede Analitik Hiyerarşi Proses. DEU İİBF Dergisi, 16(1), 129-142.