Cilt 7 Sayı 5 (2019): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

BİREYLERİN KİŞİLİK TİPLERİ İLE ÖRGÜTLERDE YAŞANAN ÇATIŞMALARDA TERCİH EDİLEN ÇÖZÜM STRATEJİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ

PDF
  • Turhan MOÇ
Turhan MOÇ
Dr. Öğr. Üyesi, Iğdır Üniveristesi
DOI: https://doi.org/10.15295/bmij.v7i5.1273

Yayınlanmış 2019-12-25

Anahtar Kelimeler

  • Conflict, Conflict Management Strategies, Personality, A Type Personality, B Type Personality
  • Çatışma, Çatışma Çözüm Stratejisi, Kişilik, A Tipi Kişilik, B Tipi Kişilik

Nasıl Atıf Yapılır

MOÇ, T. (2019). BİREYLERİN KİŞİLİK TİPLERİ İLE ÖRGÜTLERDE YAŞANAN ÇATIŞMALARDA TERCİH EDİLEN ÇÖZÜM STRATEJİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİ. Business & Management Studies: An International Journal, 7(5), 2073–2093. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i5.1273

Özet

Bu çalışmanın temel amacı, bir kamu kurumu olan T.C. Iğdır Üniversitesi meslek yüksekokullarında görev yapan akademik ve idari personellerin yaşadıkları çatışmalarda tercih ettikleri çatışma çözüm stratejileri ile iki boyuttan oluşan A ve B tipi kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu amaçla, Iğdır Üniversitesi bünyesinde bulunan Meslek Yüksek Okullarında görev yapan 65 akademik ve idari personel üzerinde anket tekniği ile veri toplanmıştır. Anket verileri SPSS 20 paket programı ile analiz edilmiştir.  Demografik özellikler ile çatışma çözüm stratejileri ve kişilik tipi değerlerinin karşılaştırılması amacıyla bağımsız örneklemler için t-testi ve ANOVA varyans analizleri, A ve B tipi kişilik özelliklerinin tercih edilen çatışma çözüm stratejileri ve alt boyutları üzerinde rolü olup olmadığını tespit etmek için korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Araştırma bulguları bireylerin yaşadıkları çatışmalarda tercih ettikleri çatışma çözüm stratejileri ile kişilik tipleri arasında istatiksel açıdan anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Bu anlamlı ilişki, A tipi kişiliğe sahip bireylerde çatışma çözüm stratejilerinden hükmetme stratejisi boyutu ile ilişkisi olduğu tespit edilmiş, B tipi kişiliğe sahip bireylerde tespit edilememiştir. Diğer yandan bireylerin kurumdaki görevleri ile B tipi kişiliğe sahip idari personeller ile mesleki kıdem ile kaçınma çatışma çözüm stratejisi ve kurumdaki kıdem ile türleştirme çatışma çözüm stratejisi arasında anlamlı bir fark tespit edilmiştir.

PDF

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Akıncı Z., Güven, M., Demirel O. N., (2015), Öğrencilerin A ve B Tipi Kişilik Yapısı ile Psikoşiddet (Mobbing) ve Depresyon Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar Dergisi, 52(604), 5574.
  2. Antonioni, D. (1998). Relationship Between the Big Five Personality Factors and Conflict Management Styles. International Journal of Conflict Management, 9, 336-355.
  3. Arslan, C. (2005). Kişilerarası çatışma çözme ve problem çözme yaklaşımlarının yükleme karmaşıklığı açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14, 75-93.
  4. Baron, R. A.(1989). Personality And Organizational Conflict: Type A Behavior Pattern And Self-Monitoring. Organizational Behavior And Human Decision Preocesses, 44.
  5. Blackburn, C. (2002). Administrator gender differences in conflict management style and the relationship to school culture. Doctoral dissertatiton, University of Missouri- Columbia. (UMI No. 3074373).
  6. Boz, İ. T. (2012). Yöneticilerin çatışma yönetim tarzı ile çalışanların role dayalı performansı arasındaki ilişki ve algılanan örgütsel desteğin rolü. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Doktora Tezi. İstanbul.
  7. Brand, R., Rosenman, R., Scholtz, R., & Friedmand, M. (1976). Multivariate prediction of coronary heart disease in Western Collaborative Group Study compared to findings of the Framingham Study. Circulation, Vol.53,pp.348-355.
  8. Buchanan, D. ve A. Huczynski. (1997). Organizational Behaviour. An Introductory
  9. Can, H., Aşan, Ö. Aydın, E.M. (2006). Örgütsel Davranış, Arıkan Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
  10. Chanin, M.N. ve Schneer, J.A.(1984). A study of the realitionship betwen jungian personality dimensions and confllict-handling behavior. Human Realtions, 3, 863-879.
  11. Dede, F. (2015). Lise öğrencilerinin çatışma çözme yaklaşımlarının bağlanma stilleri ve bazı değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi.
  12. Durna, U., (2004), Stres, A ve B Tipi Kişilik Yapısı ve Bunlar Arasındaki İlişki Üzerine Bir Araştırma, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 11(1), 191 – 206.
  13. Eniseler, A. G. (2007), Kalp-Damar Hastalarında A Tipi Davranış ve Öfke Analizi, Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
  14. Eren, E. (1991). Yönetim ve Organizasyon. İstanbul: İÜ İşletme Fakültesi Yayınları.
  15. Eren, E. (2004). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. Beta Basım Yayım Dağıtım.
  16. Fred L. (1995). Organizationa Behaviour, İstanbul: Literatür Yayınları, s. 406.
  17. Genç, N. (2004). Yönetim ve Organizasyon: Çağdaş Sistemler ve Yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayınevi.
  18. George D, & Mallery P.,(2003). SPSS for Windows step by step: A simple guide and reference. 11.0 update (4th ed.). Boston: Allyn & Bacon.
  19. Gönül, A. Ö. (2013). Örgütsel çatışma çözme yöntemleri: a tipi kişilik, kontrol odağı ve özgeci davranış (Yüksek Lisans Tezi). (https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/) Tez No: 331979. Ankara Üniversitesi, Ankara.
  20. Graziano, W. G., Jensen-Campbell, L. A. ve Hair, E. C. (1996). Perceiving Interpersonal Conflict and Reacting to It: The Case for Agreeableness. Journal of Personality and Social Psychology. 70, 820-835.
  21. Günbayı, İ. ve Karahan, İ. (2006). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Kurum İçi Çatışmaları Yönetim Biçemleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 8(1), 209-230
  22. Jones, R. E. Ve White, C.S. (1985). Relationship among personality, conflict resoluation styles, and task effectiveness. Group and Organizational Studies, 10 (2), 152-167.
  23. Karip, E. (2003). Çatışma Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  24. Koçel, T. (2005). İşletme Yöneticiliği (10. Bs.). İstanbul: Arıkan Basım Yayım Dağıtım.
  25. Köklü, N., Büyüköztürk, Ş. & Bökeoğlu, Ç.Ö. (2006). Sosyal bilimler için istatistik, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  26. Moberg, P. (1998). Predicting Conflict Strategy With Personality Traits: Incremental Validity And The Five Factor Model. The International Journal of Conflict Management, 9 (3), 258-285.
  27. Niederauer, S. (2006). Üniversite Üst Düzey Yöneticilerinin Kişilik Tipleri ve Örgütsel Çatışma Çözme Stilleri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  28. Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2005). Örgütsel Davranış. Eskişehir: Elam A.Ş. Matbaa Tesisleri.
  29. Putnam, L. L. and Poole, M. S. (1987): Conflict and negotiation, in Jablin, F. M., Putnam, L. L., Roberts, K. H. and Porter, L. W., ed.: Handbook of Organizational Communication: An Interdisciplinary Perspective, Sage, Newbury Park, CA, pp. 549-99.
  30. Rahim, M., A. (2000). Managing Conflict in Organizations (3rd. Ed.). Westport, CT, USA: Greenwood Publishing Group Inc.
  31. Rahim, M.A. (1992). Managing conflict in organizations, praeger publishers. Second Edition. Rhoades, L., ve Eisenberger, R., 2002. Perceived Organizational Support: a rewiev of the literatüre. Journal of Applied Psychology, 87, 698-714.
  32. Rahim, M.A. ve Magner,R.N. (1995). Confirmatory Factor Analysis of The Styles of Interpersonal Conflict. International Journal of Conflict Management, 80 (1), 125.
  33. Sargın, N. (2010). Öğretmen Adaylarının Çatışma ve Şiddete İlişkin Farkındalık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(4), 601-616.
  34. Schrumpf, F., Crawford, K. D., & Bodin, J. R. (2007). Okulda Çatışma Çözme ve Akran Arabuluculuk Program Rehberi. Akbalık GF, Uyarlama. Akbalık GF, Karaduman DB, Çevirenler. Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  35. Schwarzkopft, K., Doris, S., Hildbrug, P., Hansjorg, Z., Nathalie. C., Arnoschdmit- Trucksass& Roland Von Kanel. (2016). Burnout Research, Vol. 3(2), pp. 25-33.
  36. Sürücü, A., & Ceylan, T. (2013). Yatılı ilköğretim bölge okulundaki öğrencilerin kişilik özelliklerinin çatışma çözme davranışlarını yordama gücü.Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(6), 687-695
  37. Şimşek, M. Ş. (2002). Yönetim ve Organizasyon (7. Bs.). Konya: Güney Ofset
  38. Tjosvold, D. (1998). Cooperative and Competitive Goal Approach to Conflict: Accomplishments and Challenges. Applied Psychology: An International Review, 47, 285-342.
  39. Uğurlu, F. (2001). İlköğretim Okulu Müdürlerinin Çatışma Yönetme Stilleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  40. Yürür, S. (2009). Yöneticilerin Çatışma Yönetim Tarzları ve Kişilik Özellikleri Arasındaki İlişkinin Analizine Yönelik Bir Araştırma. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi. 10(1), 23-42.