Cilt 7 Sayı 4 (2019): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL MEDYA PAYLAŞIMLARININ ETİK AÇIDAN İNCELENMESİ

Mehmet Murat TUNÇBİLEK
Dr. Öğretim Üyesi, Karabük Üniversitesi İİBF İşletme Bölümü
Abdussamet UZ
Yüksek Lisans Öğrencisi, Karabük Üniversitesi

Yayınlanmış 2019-09-21

Anahtar Kelimeler

  • Social Media Ethics, Ethics, Ethical Violation
  • Sosyal Medya Etiği, Etik, Etik İhlali

Nasıl Atıf Yapılır

TUNÇBİLEK, M. M., & UZ, A. (2019). ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN SOSYAL MEDYA PAYLAŞIMLARININ ETİK AÇIDAN İNCELENMESİ. Business & Management Studies: An International Journal, 7(4), 1334–1360. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i4.1178

Özet

İnternet ve Web 2.0 teknolojisinin gelişimiyle birlikte hayatımıza giren sosyal medya, kullanıcılarına içerik oluşturma, bunları diğer kullanıcılara ulaştırabilme ve diğer insanlarla interaktif etkileşim kurabilme imkânı sağlamıştır. Sosyal medyanın sunduğu bu imkânlar, insanların gündelik yaşamda önemli bir yere gelmesine sebep olmuştur. Ancak bu durum, sosyal medyada özel hayatın ihlal edilmesi, hatalı içeriğin paylaşılması ve yayılması, nefret söyleminin üretilmesi, argo ve küfür kullanılması, sahte hesap oluşturulması gibi etik problemleri de beraberinde getirmiştir. Bu bağlamda sosyal medyayı yoğun olarak kullanan üniversite öğrencilerinin sosyal medya paylaşımları yaparken ne derece etik değerleri dikkate alarak bu paylaşımları yaptığı bu araştırmanın konusunu oluşturmaktadır. Araştırma verileri nicel analiz yöntemine uygun olarak, 400 kişilik örneklem grubuna uygulanan anket yoluyla elde edilmiştir. Araştırmaya göre, üniversite öğrencilerinin özel hayatın ihlali, sosyal medya hesap profillerinde eksik ve hatalı bilgi verme, diğer kullanıcılarla tartışmalarında ve onların paylaşımlarına yaptığı yorumlarda argo ve küfür kullanma, sahte sosyal medya hesabı açma gibi etik ihlallerde bulunduğu tespit edilmiştir. Kadın öğrencilerin söz konusu etik ihlalleri erkeklerden daha fazla yaptığı tespit edilmiştir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Akyazı E. ve Akyazı A. (2013). “Yeni Bir Demokrasi Platformu Olarak Sosyal Medya: 24.Dönem Milletvekillerinin ‘Twitter’ Ortamındaki Mevcudiyetleri ve ‘Suriye Krizi’ üzerinden Mesaj İçeriklerinin Analizi”. Yeni Medya’da Demokrasi Sosyal Medyaya Dair Araştırmalar içinde. ed. A. Algül ve N. Üçer. İstanbul: Literatürk.
  2. Akyazı, A. (2015). “Bir İletişim Aracı Olarak Sosyal Medyada Çocuğa Yönelik Şiddetin Yansıması”. Sosyal Medya Araştırmaları İçinde. Der. D Yengin, İstanbul: Paloma Yayınevi.
  3. Akyazı, E.- Aslan, P. (2013). “Halkla İlişkiler Uygulamaları Açısından Sosyal Medya”. Sosyal Medya ve Ağ Toplumu-1: Kitle İletişimde Yaşanan Değişimler içinde. ed. C Bilgili ve G Şener. İstanbul: Grafik Tasarım Yayıncılık.
  4. Aydın, İ. (2013). “Çocuk, İnternet ve Etik”. Gençlik Araştırmaları Dergisi. Yıl: 1 Cilt: 1 Sayı: 2. s.s. 118-119
  5. Balcı, A. (2018). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. 13. Baskı. Ankara: Pegem Akademi.
  6. Bayrak, H. (2019, Şubat 1). Dijilopedi. Dijilopedi: https://dijilopedi.com/2019-internet-kullanimi-ve-sosyal-medya-istatistikleri/ adresinden alındı
  7. Binark, M. ve Bayraktutan, G. (2013). Ayın Karanlık Yüzü: Yeni Medya ve Etik. İstanbul. Kalkedon Yayınları.
  8. Bulunmaz, B. (2011). “Otomotiv Sektöründe Sosyal Medyanın Kullanımı ve Fiat Örneği”. Global Media Journal, Cilt:2, Sayı:3, ss.19-50.
  9. Castells, M. (2007). “Communication, Power and Counter-power in the Network Society”. International Journal of Communication 1. 1932-8036/20070238: ss. 238-266. http://ijoc.org/index.php/ijoc/article/view/46.
  10. Çalışkan, M. ve Mencik, Y. (2015). “Değişen Dünyanın Yeni Yüzü: Sosyal Medya”. Akademik Bakış Dergisi. Sayı: 50. ISSN:1694-528X http://www.akademikbakis.org. ss.254-277.
  11. Demir,V. (2006). Medya Etiği. İstanbul: Beta Yayınları
  12. Doğan, N. (2008). İş Etiği ve İşletmelerde Etik Çöküş. Selçuk Üniversitesi. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi. Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi. Cilt: 10, Sayı:16. ss.180-200.
  13. Girgin, A. (2000). Yazılı Basında Haber ve Habercilik Etik’i. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  14. Kaplan, A. M. ve Haenlein, M. (2010). Users of The World, Unite The Challenges and Opportunities of Social Media. Business Horizons, Vol: 53, No:1, pp.59-68.
  15. Karasar, N. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemi: Kavramlar İlkeler Teknikler. 33. Baskı. Ankara Nobel Yayıncılık.
  16. Kemp, S. (2019, Haziran 21). Digital 2019: Global Internet Use Accelerates. We are Social: https://wearesocial.com/blog/2019/01/digital-2019-global-internet-use-accelerates adresinden alındı
  17. Kılıç, İ. (2019, Nisan 5). Sosyal Medyada Etik. Sosyal Medyada Etik: https://www.mihraphaber.com/sosyal-medyada-etik-5775yy.htm adresinden alındı
  18. Kırık, A. M. (2011). “Gençlerin Sosyal Paylaşım Ağlarındaki Kimlik Sorunu ve Etik Değerlerin İhlali” II. Medya ve Etik Sempozyumu Bildiriler Kitapçığı İçinde. Ed. Yağbasan, M. ve Çetindağ Süme, G. Elazığ: Fırat Üniversitesi. ss. 509-516.
  19. Manavcıoğlu, K. (2009). “İnternette Kullanıcıların Oluşturduğu ve Dağıttığı İçeriklerin Etik Açıdan İncelenmesi: Sosyal Medya Örneği”. Sosyal medya ve Etik Sempozyumu Bildiri Kitabı içinde. Editör: Mustafa YAĞBASAN, Fırat Üniversitesi İletişim Fakültesi. Elazığ: ss. 63-72.
  20. Okay, A. ve Okay, A. (2005). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları. İstanbul: Der Yayınları.
  21. Öztürk, Ş. (2015). “Sosyal Medyada Etik Sorunlar”. Selçuk İletişim. 2015, 9 (1): doi: 10.18094/si.57598. ss. 287-311.
  22. Pieper, A. (1999). Etiğe Giriş. İstanbul: Ayrıntı Yayınları
  23. Taş, E. (2017). “Yeni Medyada Nefret Söylemi”. Yeni Medya Elektronik Dergi.-eJNM Ocak. Cilt 1. Sayı:1. ss. 60-71
  24. Telli Yamamoto G ve Karamanlı Şekeroğlu, Ö.(2014). Sosyal Medya ve Blog. İstanbul: Kriter Yayın Evi.
  25. Vardal, Z. B. (2015). “Yeni Medya ve Etik”. International Multilingual Academic Journal Vol. 2. No. 1. www.aasrc.org/imaj. ss. 95- 103.