Cilt 7 Sayı 2 (2019): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

SOSYAL SERMAYEDE GÜVEN BOYUTUNUN ÖRGÜTSEL PERFORMANS VE BAĞLILIK ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNE YÖNELİK TEORİK BİR DEĞERLENDİRME

PDF
  • Bülent DEMİRAĞ,
  • Sinan ÇAVUŞOĞLU
Bülent DEMİRAĞ
Doktora Öğrencisi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi
Sinan ÇAVUŞOĞLU
Öğr. Gör., Bingöl Üniversitesi
DOI: https://doi.org/10.15295/bmij.v7i2.1026

Yayınlanmış 2019-06-26

Anahtar Kelimeler

  • Social Capital, Trust, Organizational Performance and Commitment
  • Sosyal Sermaye, Güven, Örgütsel Performans, Örgütsel Bağlılık

Nasıl Atıf Yapılır

DEMİRAĞ, B., & ÇAVUŞOĞLU, S. (2019). SOSYAL SERMAYEDE GÜVEN BOYUTUNUN ÖRGÜTSEL PERFORMANS VE BAĞLILIK ÜZERİNDEKİ ETKİLERİNE YÖNELİK TEORİK BİR DEĞERLENDİRME. Business & Management Studies: An International Journal, 7(2), 644–667. https://doi.org/10.15295/bmij.v7i2.1026

Özet

Sosyal sermaye, yirminci yüzyılın başlarından itibaren oldukça popüler bir çalışma alanı haline gelmiştir. Sosyal bilimler alanında yapılan çalışmalara konu olan bu kavram, literatürde öncelikle toplumsal düzeyde incelenmiş, konuya ilişkin ilginin artmasıyla beraber özellikle iktisat ve işletme literatüründe üzerinde sıklıkla durulan popüler bir çalışma alanı haline gelmiştir. Çalışma kapsamında, sosyal sermaye yönetiminin örgütsel düzeyde işletmelere hangi katkıları sağlayabileceği incelenmiştir. Sosyal sermayenin önemli bir boyutu olan güven (trust) boyutu bu kapsamda toplumsal ilişkilerin açıklanmasında kullanılan yönleri ile işletme örgütlerine uyarlanmıştır. Tüm örgütlenmelerde olduğu gibi, işletmelerde de belirli amaçları bir araya getirmek üzere oluşturulan örgütler üzerinde de güvenin tesis edilmesi ve sürekliliğe kavuşturulması organizasyonların başarısı açısından kritik bir öneme sahiptir. Örgütsel düzeyde güvenin sağlanması çalışanların performanslarını, iş tatminini ve örgütsel bağlılığını olumlu yönde etkileyeceği düşünülmektedir. Sosyal sermaye literatüründe, sosyal sermayenin işletmeler açısından değerlendirildiği çalışmalar genellikle sosyal sermayenin ölçümlenmesi ve ekonomik kalkınma üzerindeki etkileri üzerine yoğunlaşmıştır. Ayrıca, işletmelerde örgütsel performans ve örgütsel sadakat üzerine yapılan çalışmalar da literatürde yer almaktadır. Ancak, literatürde sosyal sermayenin güven boyutunun işletme örgütlerinin performans ve bağlılığa yönelik etkilerinin doğrudan ya da dolaylı olarak değerlendirildiği sınırlı sayıda çalışmaya rastlanılmaktadır. Bu yüzden konunun ayrıntılarıyla değerlendirilmesi ve işletmenin sosyal sermaye düzeylerinin arttırılmasının örgütsel düzeyde işletmelere ne gibi katkılar sağlayacağının irdelenmesi de önemli gözükmektedir. Bu kapsamda, bu çalışmada literatürde yer alan örgütsel performans ve örgütsel bağlılığa yönelik çalışmalardan yola çıkılarak, sosyal sermaye ve sosyal sermaye-güven ilişkisine yönelik bilgiler ışığında örgütsel performans ve örgütsel bağlılık kavramlarını güçlendirmek açısından sosyal sermayenin güven boyutunun işletme örgütleri açısından önemi ortaya konulmaya çalışılmıştır.

PDF

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Akbaba, S. (2006). Eğitimde Motivasyon. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 343-361.
  2. Akçomak, I. S. & Weel, B. (2008). The Impact of Social Capital on Crime: Evidence From the Netherlands. IZA Discussion Paper, N. 3603.
  3. Andrews, R. (2010). Organizational Social Capital, Structure and Performance, Human Relations, 63(5), 583-608.
  4. Armstrong, M. (1996). Employee Reward (London: Institute of Personnel and Development (IPD) House).Baker, W. E. (1990). Market Networks and Corporate Behavior. American Journal of Sociology, 96(3), 589-625.
  5. Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  6. Balcı, A. (2003). Örgütsel Sosyalleşme Kuram Strateji ve Taktikler, Ankara: Pegem Yayıncılık.
  7. Becker, G. S. (1996). Accounting for Tastes. Harvard University Press.
  8. Bilgin, N. & Kaynak, R. (2008). Sosyal Sermaye Faktörlerinin İş Başarısına Etkisi: Üniversite Çalışanları Üzerine Ampirik Bir Çalışma. C.Ü. Sosyal Bilimler Dergisi, 32(1), 29–38.
  9. Bolton, T. (1997). Human Resource Management: An Introduction (Massachusetts: Blackwell Publishers).
  10. Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital, Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education, ed. J. Richardson, New York.
  11. Buonanno, P., Montolio, D. & Vanin, P. (2009). “Does Social Capital Reduce Crime?” Journal of Law and Economics, 52, 145–170.
  12. Camarero, M. (2010). “Las Relaciones Sociales Como Recurso Estratégico Para El Desarrollo De La Sociedad. El Capital Social Disponible En Andalucía Y En Cataluña”. Papers, 95(4), 887-910.
  13. Campbell J. P. (1990). Modeling the Performance Prediction Problem in Industrial and Organizational Psychology. In: Dunnette MD, Hough LM, editors. Handbook of industrial and organizational psychology. Palo Alto, CA, US. Consulting Psychologists Press, 1 (2), 687-732.
  14. Chamanifard, R., Nikpour, A. & Chamanifard, S. (2015). The Effect of Social Capital on Organizational Performance: The Mediating Role of Employee’s Job Satisfaction. International Review of Management and Business Research, 4(3), 852-860.
  15. Cohen, S. & Fields, G. (1999). Social capital and capital gains in Silicon Valley. California Management Review, 41(2), 108-130.
  16. Coleman, J. S. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital. The American Journal of Sociology, 94(Supplement), 95-120.
  17. Coleman, J. S. (2000). Social Capital in the Creation of Human Capital. In Knowledge and Social Capital, 17-41.
  18. Collier, P. (1998). Social Capital and Poverty. The World Bank Social Capital Initiative. Working paper
  19. Cook, J. & Wall, T. (1980). New Work Attiude Measures of Trust, Organizational Commitment and Personal Need Nonfutfıllment, Journal of Occupational Psychology. 53(1), 39-52.
  20. Davis, K. & Newstrom, J. W. (1989). Human Behavior at Work, Organizational Behavior, Eight Edition. McGraw Hill Book Company, New York.
  21. Dess, G. G. & Shaw, J. D. (2001). Voluntary Turnover, Social Capital, and Organizational Performance. Academy of Management Review, 26(3), 446-456.
  22. Durna, U. & Eren, V. (2006). Üç Bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel Bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6 (2), 210-219.
  23. Eddie, W. L. (2006). Job Performance Evaluation for Constraction Companies: An Analytic Network Process Approach, Journal of Construction Engineering and Management, 132(8), 827-835.
  24. Efil, İ. (1999). İşletmelerde Yönetim ve Organizasyon. İstanbul: Alfa Yayınları.
  25. Eren, V. & Durna, U. (2005). Üç bağlılık Unsuru Ekseninde Örgütsel Bağlılık. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 210-219
  26. Eymür, E. (2009). Örgütsel Bağlılık İle İşgören Performansını İncelemeye Yönelik Bir Alan Araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  27. Farrell, H., & Knight, J. (2003). Trust, Institutions, and Institutional Change: Industrial Districts and the Social Capital Hypothesis. Politics & Society, 31(4), 537-566.
  28. Field, J. (2003). Social Capital. NY: Routledge.
  29. Fukuyama, F. (1995). Trust: Social Virtues and the Creation of Prosperity. NY: Free Press.
  30. Fukuyama, F. (2001).Social Capital, Civil Society, and Development. Third World Quarterly. 22(1), 7-20.
  31. Fukuyama, F. (2005) Güven: Sosyal Erdemler ve Refahın Yaratılması, Çev: Ahmet Buğdaycı, Türkiye İş Bankası Yayınları, Ankara.
  32. Gül, H. (2007). İş stresi, Örgütsel Sağlık ve Performans Arasındaki İlişkiler: Bir Alan Araştırması, Elektronik Arşiv, earsiv.kmu.edu.tr., Erişim Tarihi: 10.02.2019.
  33. Hesam, S. & Raeesi, D. (2016). The Relationship Between Social Capital, Organizational Commitment Andorganizational Silence in Selected Training Hospitals in Shiraz City. International Journal Of Advanced Research İn Science, Engineering and Technology, 3(11), 2933-2939.
  34. Huff, L. & Kelley, L. (2003). Levels of Organizational Trust in Individualist Versus Collectivist Societies: A Seven Nation Study, Organization Science, 14(1), 81-90.
  35. Jerome, N. (2013). Application of the Maslow’s Hierarchy of Need Theory; Impacts and Implications on Organizational Culture, Human Resource and Employee’s Performance. International Journal of Business and Management Invention, 2(3), 39-45.
  36. Katz, D. & Kahn, R. L. (1977). Örgütlerin Toplumsal Psikolojisi. (Çev: H. Can, Y. Bayar) Ankara: TODAİE 167.
  37. Keleş, R. (1996). Kentleşme Politikaları, Ankara: İmge Yayınevi.
  38. Lines, R., Selart, M., Espedal, B. & Johansen, S. T. (2005). The Production of Trust During Organizational Change . Journal of Change Management, 5(2), 221-245.
  39. Lollo, E. (2012). Toward a Theory of Social Capital Definition: Its Dimensions and Resulting Social Capital Types. In Proceedings of The 14th World Congress of Social Economics, Glasgow.
  40. Macke, J., Genari, D. & Faccin, K. (2012). Social Capital and Commitment in the Brazilian Wine Industry. Electronic Journal of Business Ethics and Organization Studies, 17(1), 22-30.
  41. Macky, K. & Johnson, G. (2000). The strategic Management of Human Resources in New Zealand. Auckland, New Zealand: Irwin/McGraw-Hill.
  42. Malek Makan L., Delavari S., Sayadi M. & Keivanshekouh A. (2015). The Effects of Social Capital and Organizational Commitment on the Staff’s İntellectual Contribution in the Central Building of Shiraz University of Medical Sciences. J Health Man & Info, 2(2), 47-51.
  43. Mishra, J. & Morrissey, M. A. (1990). Trust in Employee-Employer Relationships: A Survey of West Michigan Managers. Personnel Management, 19(4), 443-485.
  44. Misztal, B. (2000). Trust. Cambridge: Polity Press.
  45. Northcraft, G. B. & Neale, M. A. (1990). Organizational Behavior, A Management Challenge, The Dryden Press: USA.
  46. OECD (2001). The Wellbeing of Nations: The Role of Human and Social Capital, Education and Skills. OECD Centre for Educational Research and Innovation, Paris, France.
  47. Onyx, J. & Paul B. (2000). Measuring Social Capital in Five Communities, Journal Of Applied Behavioral Science, 36(1), 23-41.
  48. Özkaya, M.O. Kocakoç, İ.D. & Karaca, E. (2006). Yöneticilerin Örgütsel Bağlılıkları ve Demografik Özellikleri Arasındaki İlişkileri İncelemeye Yönelik Bir Alan Çalışması, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 13(2), 77-96.
  49. Poyraz, K. & Kama, B. (2008). Algılanan İş Güvencesinin, İş Tatmini, Örgütsel Bağlılık Ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(2), 143-164.
  50. Propenko, J. (2005). Verimlilik Yönetimi, Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.
  51. Putnam, R. (1993). Making Democracy Work: Civic Tradition in Modern Italy. Princeton: Princeton University Press.
  52. Putnam, R. D. (1993). The prosperous community. The American Prospect, 4(13), 35–42.
  53. Renno, Lucio R. (2000). Microfoundations of Social Capital: Membership to Associations in Latin Amerika; Prepared for Delivery at the 2000 meeting of Latin Amerikan Studies Association, Hyatt Regency Miami, March 16-18.
  54. Salamon, S. D. & Robinson, S. L. (2008). Trust That Binds: The Impact of Collective Felt Trust on Organizational Performance, Journal of Applied Psychology, 93(3), 593-601.
  55. Sayadi, E. & Hayati, A. (2014). The Relationship between Social Capital and Organizational Commitment of Employees in Zanjan Education Organization: (A Case Study), International Journal of Academic Research in Economics and Management Sciences, 3(5), 166-177.
  56. Seel, F. E. & Knight, P. A. (1987). Industrial Organizational Psychology, Science and Practice, Brooks/Cole Publishing Comp: Pacific Grove.
  57. Song, J. H. (2016). "The Effect of Social Capital on Organizational Performance in Different Cultures: A Cross-National Comparison of the United States and South Korea". FIU Electronic Theses and Dissertations. 2613.
  58. Sökmen, A. (2007). Örgütsel Sosyalleşme Sürecinde İşgörenlerin Yöneticilerine Dönük Algıları: Ankara’daki Otel İşletmelerinde Bir Değerlendirme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 18(2), 170-182.
  59. Tan, H. H. & Tan, C.S.F. (2000). Toward the Differentiation of Trust in Supervisor and Trust in Organization . Genetic, Social and General Psychology Monographs. 126(2), 241-260.
  60. Turgut, E. & Begenirbaş, M. (2014). İlişkisel Sosyal Sermayenin Yenilikçi Davranışa Etkisinde Örtülü Bilgi Paylaşımı Davranışının Aracılık Rolü. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi, 7(1), 146-160.
  61. Tzafrir, S. S. (2005). The Relationship Between Trust, HRM Practices and Firm Performance. Journal Of Human Resource Management. 16(9), 1600-1622.
  62. Ülker, G. (2008). Çalışanların Örgütsel Adalet Algılamalarının Yönetici ve Örgüte Duyulan Güven Üzerindeki Etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(16), 188-208.
  63. Williams, K. & Durrance, J. C. (2008). Social Networks and Social Capital: Rethinking Theory in Community Informatics. Journal of Community Informatics, 4(3), 1-20.
  64. Woolcock, M. (1998). Social Capital And Economic Development: Toward a Theoretical Synthesis and Policy Framework. Theory and Society, 27(2), 151-208.
  65. Woolcock, M. (2001). The Place of Social Capital in Understanding Social and Economic Outcomes. Canadian Journal of Policy Research, 2(1), 1-27.
  66. Yen, S. H., Campbell, J.K., Irianto, A., Zulyusri & Fadilah, M. (2014). Social Capital and Organisatıonal Commitment at Higher Education Institutions. Asian Academy of Management Journal, 19(2), 1-21.