Cilt 6 Sayı 2 (2018): BUSINESS & MANAGEMENT STUDIES: AN INTERNATIONAL JOURNAL
Makaleler

TÜRKİYE’NİN TARIM SEKTÖRÜNÜN KARŞILAŞTIRMALI ÜSTÜNLÜKLER YÖNTEMİYLE ANALİZİ

Hayrettin KESGİNGÖZ
Karabük Üniversitesi,İ.İ.B.F., İktisat Bölümü
Biyografi

Yayınlanmış 2018-09-02

Anahtar Kelimeler

  • Dış Ticaret,
  • Karşılaştırmalı Üstünlükler Yöntemi,
  • Tarım Sektörü

Nasıl Atıf Yapılır

KESGİNGÖZ, H. (2018). TÜRKİYE’NİN TARIM SEKTÖRÜNÜN KARŞILAŞTIRMALI ÜSTÜNLÜKLER YÖNTEMİYLE ANALİZİ. Business & Management Studies: An International Journal, 6(2), 508–523. https://doi.org/10.15295/bmij.v6i2.267

Özet

Türkiye için tarım sektörü dış ticaretin ve ekonomik kalkınmanın önemli bir parçasıdır. Bugün, dünya konjonktüründe özellikle tarım sektöründe Türkiye birçok tarımsal gıda ürünlerin üreticisi ve aynı zamanda ihracatçısıdır. Bu çalışmada Türkiye’nin tarım sektörünün ayrıntılı bir şekilde 24 fasıla göre karşılaştırmalı üstünlüğünün olup olmadığı analiz edilmiştir. Çalışmada Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler (AKÜ), Açıklanmış Simetrik Karşılaştırmalı Üstünlükler (ASKÜ), Ticaret Dengesi İndeksinden (TDİ) yararlanılmış ve tarım sektörünün ürün haritası oluşturulmuştur. Analizde kullanılan veriler 2001-2017 dönemine ait Uluslararası Ticaret Merkezi’nden (INTRACEN) sağlanmıştır. Hesaplanan AKÜ ve ASKÜ sonuçlarına göre tarım potansiyeli yüksek olan Türkiye’nin 24 fasıldan 12’sinde karşılaştırmalı üstünlüğe, 11’inde rekabet gücüne sahiptir. Ayrıca Ticaret Dengesi İndeks (TDİ) değerlerine göre Türkiye 18 fasılda da net ihracatçı ülke konumundadır. Tarım sektörü ürün haritasına göre ise 24 fasıllın 9 unda 2001 yılından bugüne kadar Türkiye, dünya ihracatında söz sahibidir. Fasıl sayılarına göre Türkiye tarım sektöründeki karşılaştırmalı üstünlük oranı %50, rekabet gücü oranı %46 ve net ihracat gücü oranı ise %75’dir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Altay, H. (2008), “Karşılaştırmalı Üstünlükler Teorisi Kapsamında Türk Endüstrilerinin Avrupa Birliği (15) Pazarındaki Rekabet Gücü Düzeylerinin İncelenmesi: 1995-2007”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21: 215-240.
  2. Amighini A. (2005), “China in the International Fragmentation of Production: Evidence from the ICT Industry”, The European Journal of Comparative Economics, 2 (2): 203-219
  3. Balassa, B. (1965), “Trade Liberalisation and Revealed Comparative Advantage”, The Manchester School of Economics and Social Science, 33: 99-123.
  4. Bashımov, G. (2015), “Rusya Orman Ürünleri Sanayisinin İhracat Yapısı ve Rekabet Gücü”, Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(2), 125-134.
  5. Bashimov, G. (2015), “Özbekistan Pamuk Sektörünün Rekabet Gücünün Belirlenmesi”, Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 2 (1), 99-104.
  6. Bernhofen, Daniel M. (2005), “An Emprical Assessment of the Comparative Advantage Gains from Trade: Evidence from Japan”, The American Economic Review, 95:1
  7. Bojnec, S., Ferto, I. (2014), “Export Competitiveness of Dairy Products on Global Markets: The Case of the European Union Countries”. Journal Dairy Science, 97, 1-13.
  8. Çeştepe, H. (2012), “Türkiye’nin Seçilmiş Ortadoğu Ülkeleriyle Ticaretinin Analizi”. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8 (2), 23-43.
  9. Çiçek, R., Bashimov, G. (2016), “Orta Asya’nın Pamuk Ticaretindeki Karşılaştırmalı Üstünlüğünün Belirlenmesi”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12 (28), 1-14.
  10. Erlat, G., Erlat, H. (2004), “Türkiye’nin Orta Doğu Ülkeleri ile Olan Ticareti, 1990-2002”. GAP Bölgesinde Dış Ticaret ve Tarım, (Ed: E. Uygur ve İ. Civcir), Türkiye Ekonomi Kurumu Yayını, Ankara.
  11. Ervani, E. (2013), “Export and Import Performance of Indonesia’s Agriculture Sector”, Journal of Economics and Policy, 6 (1), 54-63.
  12. Goldin, Ian (1990), “Comparative Advantage: Theory and Application to Developing Country Agriculture- Research Programme on: Changing Comparative Advantage in Food and Agriculture”, OECD Development Centre Working Papers, 16.
  13. Hinloopen, J., Marrewijk, C.V. (2001), “On the Empirical Distribution of the Balassa Index”, Review of World Economics, 137 (1), 1-35.
  14. http://www.intracen.org/INTRACEN veri tabanı/Erişim Tarihi: 05.05.2018. http://www.intracen.org/itc/market-info-tools/trade-statistics/Erişim Tarihi: 05.05.2018.
  15. Ishchukova, N., Smutka, L. (2013), “Comparative Advantage: Products Mapping of the Russian Agricultural Exports”, Agris on-line Papers in Economics and Informatics, 5(3), 13-24.
  16. Kösekahyaoğlu, L., Özdamar, G. (2011), “Türkiye, Çin ve Hindistan’ın Sektörel Rekabet Gücü Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme”, Uludağ Üniversitesi İktisadi veİdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30(2): 29- 49.
  17. Kutlu, R. (2005), “Türkiye’nin İslam Ülkeleri Karşısındaki Rekabet Gücünün Ölçülmesi”. İslami Araştırmalar Dergisi, 18 (4), 429-436.
  18. Laursen, K. (1998), “Revealed Comparative Advantage and the Alternatives as Measures of International Specialization”, Danish Research Unit for Industrial Dynamics (DRUID) Working Paper No: 98-30.
  19. Levkovych, I. (2008), “Competitiveness of Cotton and Wheat Production and Processing in Central Asia”, Agri- food Business: Global Challenges-Innovative Solutions, (Ed.: Glauben, T., Hanf, J.H., Kopsidis, M., Pienadz, A. ve Reinsberg, K.), IAMO, Vol. 46, 133-150.
  20. Liesner, H. (1958), “The European Common Market and British Industry”, The Economic Journal, 68(270): 302- 311.
  21. Ma, A.S. (2013), “Revealed Comparative Advantage Measure: ASEAN-China Trade Flows”, Journal of Economics and Sustainable Development, 4(7), 136-145.
  22. Maksymets, O., Lönstedt, L. (2015), “Trends in Markets for Forest Based Products and Consequences for Selected Countries”, Open Journal of Forestry, 5, 697-710.
  23. Mushanyuri, B.E., Mzumara, M. (2013), “An Assessment of Comparative Advantage of Mauritius”, European Journal of Sustainable Development, 2 (3), 35-42.
  24. Özçalık, M., Okur, A. (2013), “Türk tekstil ve hazır giyim sektörlerinin gümrük birliği sonrası AB-15 ülkeleri karşısındaki rekabet gücü”, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 205-223.
  25. Özertan, G. (2013), “Türkiye Tarım Sektöründe Yapısal Dönüşüm ve Teknoloji Kullanımının Rolü”, http://www.econ.boun.edu.tr/public_html/RePEc/pdf/201301.pdf [Erişim Tarihi: 20.05.2018]
  26. Rana, P.B. (1988), “Shifting Revealed Comparative Advantage: Experiences of Asian and Pacific Developing Countries”, Asian Development Bank, 42
  27. Sarker, R., Ratnasena, S. (2014), “Revealed comparative advantage and half a century competitiveness of Canadian agriculture: A case study of wheat, beef and pork sectors”, CATPRN Working Paper 2014-01,
  28. Seyidoğlu, Halil (2015), Uluslararası İktisat, İstanbul: Güzem Can Yayınları,
  29. Sharma, Abhijit (2004), “The Indian Economy Since Liberalisation: The Structure and Composition of Exports and Industrial Transformation (1980-2000), Industrial Dynamics, Innovation and Development”, United Kingdom,
  30. Şahinli, M. A. (2011), “Açıklanmış Karşılaştırmalı Üstünlükler Endeksi: Türkiye Pamuk Endüstrisi Üzerine Bir Uygulama”, Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, (21), 227-240.
  31. Şimşek, N., Sadat, S. A. (2009), “ECO Pazarında Türkiye: 1997-2005 Dönemi Rekabet Gücü Analizi”. Sosyo- Ekonomi, 2, 135-158.
  32. Topçu, B. A., Sarıgül, S. S. (2015). Comparative Advantage and the Product Mapping of Exporting Sectors in Turkey. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(18), 330-348.
  33. Türker, O. (2009), “Gümrük Birliği Sonrası Türkiye’nin Dış Ticaretinin Rekabet Gücü”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32: 281-302.
  34. Utkulu, U., İmer, H. (2009), “Türk Tekstil ve Konfeksiyon Sektörünün Avrupa Birliği Tekstil ve Konfeksiyon Sektörü Karşısındaki Rekabet Gücünün Alt Sektörler Düzeyinde Ölçülmesi”, Rekabet Dergisi, 36, 3-43.
  35. Veeramani, C. (2006), “India and China: Changing Patterns of Comparative Advantage?”, India Development Report. Erişim Tarihi: 08.04.2018. http://www.globelicsindia2006.org/Veeramani. Pdf, 1-20.
  36. Vergil, H., Yıldırım, E. (2006), “AB-Türkiye Gümrük Birliği’nin Türkiye’nin Rekabet Gücü Üzerindeki Etkiler” Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26:1-21.
  37. Wıdodo, T. (2008), “Shift in Comparative Advantage, Dynamic Market and Purchasing Power Parity in the East Asia, Doctoral Thesis”, Graduate School of Economics Hiroshima University of Economics, Hiroshima, Japan.
  38. Wolff, Edward N. (2000), “Has Canada Specialized in the Wrong Manufacturing Industries? Centre for the Study of Living Standarts (CSLS) Conference on the Canada-US Manufacturing Productivity Gap, Ottawa, Ontorio, Canada, 85,
  39. Yılmaz, B. (2003), “Turkey’s Competitiveness in the European Union: A Comparision with Five Candidate Countries Bulgarıa, The Czech Republic, Hungary, Poland, Romanıa and The EU 15” Ezoneplus Working Paper, 12: 1-20. http://www. ezoneplus.org/archiv/ezoneplus_wp_twelve.pdf.