Cilt 13 Sayı 4 (2025): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

Dijital liderliğin örgütsel performans üzerindeki etkisinde örgütsel öğrenmenin aracılık rolü

PDF
  • Ramazan Vedat Sönmez,
  • Cahit Çağlın,
  • İsa Sezer
Ramazan Vedat Sönmez
Doç. Dr., Şırnak Üniversitesi, Şırnak, Türkiye
Cahit Çağlın
Dr. Öğr. Üyesi, Şırnak Üniversitesi, Şırnak, Türkiye
İsa Sezer
İşletme Bilimi Uzmanı

Yayınlanmış 25.12.2025

Anahtar Kelimeler

  • Digital Leadership, Organisational Learning, Organisational Performance
  • Dijital Liderlik, Örgütsel Öğrenme, Örgütsel Performans

Nasıl Atıf Yapılır

Dijital liderliğin örgütsel performans üzerindeki etkisinde örgütsel öğrenmenin aracılık rolü. (2025). Business & Management Studies: An International Journal, 13(4), 1972-1989. https://doi.org/10.15295/bmij.v13i4.2659

Telif Hakkı (c) 2025 Ramazan Vedat Sönmez- Cahit Çağlın- İsa Sezer

Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.

Nasıl Atıf Yapılır

Dijital liderliğin örgütsel performans üzerindeki etkisinde örgütsel öğrenmenin aracılık rolü. (2025). Business & Management Studies: An International Journal, 13(4), 1972-1989. https://doi.org/10.15295/bmij.v13i4.2659

Öz

Birçok ülke ve işletme yönetiminde hızı farklı da olsa bir dijital dönüşüm süreci yaşanmaktadır. İşletmelerin bu dönüşümü sağlam temellerle yönetmesi ve sürece uyum sağlaması, sürdürülebilir olabilmeleri açısından önem arz etmektedir. Dijitalleşmeyle birlikte liderlik vasıfları değişmekte, geleneksel özellikler yerine dijital ürün ve uygulamaların kullanıldığı, teşvik edildiği liderlik tarzı ön plana çıkmaktadır. Liderlerinin sürece uyumu, desteği, dijital dönüşümün üretim ve hizmet süreçlerine uyarlanmasında kritik bir rol oynamaktadır. Dijital liderliğin bu rolünün etkilediği alanlardan birinin örgütsel performans olduğu değerlendirilmektedir. Örgütsel performans kavramı, belirlenen hedefe ulaşma derecesini ifade etmektedir. Örgütsel öğrenme ise yeni birtakım yöntem ve bilgilerin elde edilmesidir. Bu çalışmanın amacı, dijital liderliğin örgütsel performans üzerindeki etkisinde örgütsel öğrenmenin aracılık rolünün bulunup bulunmadığını tespit etmektir. Bu çalışmada 192 iş görene online anket uygulanmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin analizi için SPSS 24 ve AMOS 25 yazılımları kullanılmıştır. Temel Frekans, Normallik Testi, Doğrulayıcı Faktör, Cronbach Alfa Güvenilirlik, Korelasyon, Etki ve Aracılık analizleri yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda dijital liderliğin örgütsel öğrenme ve örgütsel performans, örgütsel öğrenmenin ise örgütsel performans üzerinde olumlu etkisinin olduğu; dijital liderliğin örgütsel performans üzerindeki etkisinde örgütsel öğrenmenin aracılık rolünün olduğu elde edilmiştir.

PDF

Referanslar

  1. Abbatiello, A., Knight, M., Philpot, S. & Roy, I. (2017). Rewriting the rules for the digital age: 2017 deloitte global human capital trends. UK: Deloitte University Press.
  2. Akın, N. K. & Aşçı, F. H. (2021). Beden eğitimi dersinde üçlü yeterlik algılarının değerlendirilmesi: Ölçek uyarlama çalışması. Türkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences, 13(2), 302-311.
  3. Aksoy, C. (2024) İşletmelerin dijital dönüşümü ve dijital liderlik yaklaşımı. Trakya Üniversitesi Kalite ve Strateji Yönetimi Dergisi, 4(1), 1-28. https://doi.org/10.56682/ksydergi.1364569
  4. Altay Morgül, Ü. & Oral Ataç, L. (2024). Dijital çağda değişime uyum sağlamak: Dijital liderlik ve yenilikçi iş davranışı arasındaki ilişki de örgütsel öğrenmenin aracılık rolü. Journal of Emerging Economies and Policy, 9(SI), 51-65.
  5. Altınöz, M. (2008). Ofis otomasyon sistemlerinin bireysel performans üzerine etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 51-63.
  6. Arslanhan Memiş, S. (2018). Dijitalleşmenin ekonomik boyutu. H. Aksu, Dijitopya: Dijital Dönüşüm Yolculuk Rehberi İçinde. İstanbul: Pusula Yayıncılık.
  7. Arslantaş, C. C. (2005) Ögrenen organizasyonlarda örgüt kültürünün belirlenmesinde örgüt içi bütünleşmeyi etkileyen unsurlar. Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(1), 105-126.
  8. Artüz, S. D. (2020). Dijital liderlik uygulaması ile öğrenen örgüt ilişkisinin bireysel performansa etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  9. Artüz, S. D. & Bayraktar, O. (2021). The effect of relation between digital leadership practice and learning organisation on the perception of individual performance. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(40), 97-120
  10. Avcı, U. (2005). İşletmelerde Örgütsel Öğrenme-Örgütsel Performans İlişkisi: Konaklama İşletmelerinde Örgütsel Öğrenme-Örgütsel Performans İlişkisine Yönelik İnceleme. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  11. Avcı, U. (2009). Öğrenme yönelimliliğin yenilik performansı üzerine etkisi: Muğla mermer sektöründe bir inceleme. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 5(10), 121-138.
  12. Bakoğlu, R. (2001). Örgütsel performans kavramı ve gelişimi. Öneri Dergisi, 4(15), 39-45.
  13. Bozkurt, A., Hamutoğlu, N. B., Liman Kaban, A., Taşçı, G. & Aykul, M. (2021). Dijital bilgi çağı: Dijital toplum, dijital dönüşüm, dijital eğitim ve dijital yeterlilikler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUAd), 7(2), 35-63. https://doi.org/10.51948/auad.911584.
  14. Bozkurt, S. (2021). Pazarlama alanında en sık kullanılan process makro modellerinin veri setleriyle incelenmesi. İstanbul: Ekin Yayıncılık.
  15. Bray, J. (2022). What is digital leadership?. GDS Group. https://gdsgroup.com/insights/article/what-is-digital-leadership/. Erişim tarihi: 23 Ekim 2025.
  16. Büyükbeşe, T. & Doğan, Ö. (2022). Dijital liderliğin yenilikçi iş davranışı ve iş performansı üzerine etkisi. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi (AKAD), 14(26), 173-186.
  17. Büyükbeşe. T. Dikbaş, T. Klein, M. & Batuk Ünlü, S. (2022). A study on digital leadership scale (DLS) development. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(2), 740-760.
  18. Büyüköztürk, Ş. (2013). Çok değişkenli istatistikler sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
  19. Byrne, B. M. (2010). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming (2nd ed.). Routledge.
  20. Cambridge, (2020). https://dictionary.cambridge.org/tr/s%C3%B6zl%C3%BCk/ingilizce/lead.
  21. Chen, J, Zhi-Cheng, L. & Neng-Quan, W. (2009) "Relationships Between Organisational Learning, Innovation and Performance: An Empirical Examination", International Conference on Information Management, Innovation Management and Industrial Engineering, 26-27 December, Xi'an, China, Vol. 4, IEEE Computer Society, Tokyo 2009, p. 488-492.
  22. Çelebi, F. (2021) Dijital çağda liderlik ve girişimcilik. Ankara: İksad Yayınları.
  23. DataReportal. (2021). Digital 2021: Global Overview Report. https://datareportal.com/reports/digital-2021-global-overview-report. Erişim tarihi: 23 Ekim 2025.
  24. Eroğlu, S. (2022). Dönüştürücü liderliğin rekabet avantajına etkisinde örgütsel öğrenmenin aracılık rolü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  25. Fornell, C., & Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 18(1), 39-50. https://doi.org/10.2307/3151312
  26. Freitas Junior. C., Cabral, F. M. & Brinkhues, A. R. (2020). Digital Transformation: The Gap Between Digital Leadership and Business Performance. ISLA 2020 Proceedings. 20.
  27. Garaventa, C. E. (2019). The role of digital leadership in organisational learning. International Journal of Management Reviews, 21(1), 24-45.
  28. Güler, H. N. (2023) Dijital liderlik çalışmaların analizi. Topkapı Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 11-20.
  29. Gürbüz, S. & Şahin, F. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. (4. Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  30. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Pearson Education.
  31. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J. & Anderson, R. E. (2014). Exploratory factor analysis. Multivariate Data Analysis. Prentice Hall.
  32. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2019). Multivariate Data Analysis (8th ed.). Cengage Learning EMEA.
  33. Hayes, A. F. (2014). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach. New York, NY: Guilford Press.
  34. Hayes, A. F. (2022). Introduction to mediation, moderation, and conditional process analysis: A regression-based approach. (3. Baskı). Guilford Press.
  35. Henseler, J., Ringle, C. M. & Sarstedt, M. (2015). A new criterion for assessing discriminant validity in variance-based structural equation modeling. Journal of the Academy of Marketing Science, 43(1), 115–135.
  36. Hsu, C. & Pereira, A. (2008). Internationalisation and performance: The moderating effects of organisational learning. Omega, 36(2), 188-205.
  37. Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1–55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
  38. Hult, G., Tomas M. & Ferrel, O. C. (1997). Global organisational learning Capacity in Purchasing: Construct and Measurement. Journal of Business Research, 40(2), 97-111. https://doi.org/10.1016/S0148-2963(96)00232-9
  39. Işık, Ö. (2020) Dijital çağda işletmelerde kurumsallaşma ve örgütsel öğrenmenin örgütsel yenilikçilik üzerindeki etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
  40. Ionology. (2020). The Wold2s Most Practical Digital Transformation Cources. https://www.ionology.com/.
  41. İlker, A. & Meçik, O., (2021). Çalışma yaşamında yenilikler: Pandemi ile dijitalleşme deneyimi. Journal of Life Economics, 8(4), 403-411. DOI: 10.15637/jlecon.8.4.01
  42. Jerez-Gomez, P., Cespedes-Lorente, J. & Valle-Cabrera, R. (2005). Organisational learning capability: A proposal of measurement. Journal of Business Research, 58(6), 715-725. https://doi.org/10.1016/j.jbusres.2003.11.002
  43. Karagöz, H. (2016). Stratejik planlamanın örgütsel performans üzerine etkisi: Bir uygulama. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karaman.
  44. Karaman, F. (2024). Sivil Havacılık Sektöründe Çevik ve Dijital Liderlik Tarzlarının Örgütsel Çeviklik ve Çalışan Performansı İle İlişkisi. Journal of Emerging Economies and Policy, 9(2), 129-147.
  45. Karaman, M. (2023). Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizi: Kavramsal bir çalışma. Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 9(1), 47-63. https://doi.org/10.29131/uiibd.1279602
  46. Karaöz, M. (2003) Öğrenme ve farklı talep fonksiyonlarını içeren ekonomik üretim miktarı model önerileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  47. Kayış, A. (2017). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri. (Editör: Şeref Kalaycı). (8. Basım). Ankara: Dinamik Akademi.
  48. Kim, S. (2004). Individual-level factors and organisational performance in government organisations. Journal of Public Adiministration Research and Theory, 15, 245-261.
  49. Klimecki, R. & Lassleben, H. (1999). What Causes Organisations to Learn 3rd. International Conferance on Organizational Learning, Lancaster University, 6-8 June, Lancaster.
  50. Kline, R. B. (2011). Principles and practice of structural equation modeling (3rd ed.). The Guilford Press.
  51. Kline, R. B. (2016). Principles and practice of structural equation modeling (4th ed.). Guilford Press.
  52. Koçel, T. (2011). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları.
  53. Koçoğlu, İ., İmamoğlu, S. Z. & İnce, H. (2011). The Relationship between organisational learning and firm performance: The meditating roles of ınnovation and TQM. Journal of Global Strategic Management, (9), 72-88. doi: 10.20460/JGSM.2011515814
  54. Kozak, M. (2017). Veri analizi. [Scientific research: design, writing and publishing techniques]. Bilimsel araştırma: tasarım, yazım ve yayım teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  55. Makri, M. & Scandura, T.A. (2010). Exploring the effects of creative CEO leadership on ınnovation in hightechnology firms. The Leadership Quarterly, 21(1), 75-88.
  56. Meydan, C. H. & Şeşen, H. (2015). Yapısal eşitlik modellemesi AMOS uygulamaları. (2. Basım). Ankara: Detay Yayıncılık.
  57. Nakip, M. (2013). Pazarlama araştırmalarına giriş. (4. Basım). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  58. Ön, E. & Dinçel Yanık, G. (2024). Dijital liderlik ile inovatif iş davranışı arasındaki ilişkide dışsal motivasyonun aracı rolü. Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 10(2), 202-217. https://doi.org/10.22466/acusbd.1557719
  59. Pallant, J. (2016). SPSS survival manual a step by step guide to data analysis using IBM SPSS (SPSS kullanma kılavuzu SPSS ile adım adım veri analizi). Çevirenler: Sibel Balcı ve Berat Ahi. (8. Basım). Ankara: Anı Yayıncılık.
  60. Poell, R. F., Dam, K. V. & Van Den Berg, P.T. (2004). Organising learning in work contexts. Applied Psychology: An International Review, 53(4), 529-540.
  61. Preacher, K. J. & Kelley, K. (2011). Effect size measures for mediation models: Quantitative strategies for communicating ındirect effect. Psychological Methods, 16(2), 93.
  62. Raza, B. (2016). Leadership 4.0, module: management 1, https://www.academia.edu/25513158/LEADERSHIP_4.0_Module_Management_Competenci%20es_1_MC1_MBA_Aviation_Enrolment_number. 13.12.2024
  63. Real, J. C., Leal, A. & Roldan, J. L. (2006). Information technology as a determinant of organisational learning and technological distinctive competencies. Industrial Marketing Management, 35, 505-521.
  64. Sarıhan, H. İ. (1998). Rekabette başarının yolu: Teknoloji yönetimi. İstanbul, Desnet Yayınları.
  65. Skerlavaj, M., Stemberger, M. I., Skrinjar, R. & Dimovski, V. (2007). Organisational learning culture-the missing link between business process change and organisational performance. International Journal of Production Economics, 106(2), 346-367.
  66. Sürücü, L., Şeşen, H. & Maşlakçı, A. (2021). SPSS, AMOS ve PROCESS Macro ile ilişkisel, aracı/düzenleyici ve yapısal eşitlik modellemesi (uygulamalı analizler). (1. Basım). Ankara: Detay Yayıncılık.
  67. Teece, D. J., Pisano, G. & Shuen, A. (1997). Dynamic capabilities and strategic management. Strategic Management Journal, 18(7), 509–533.
  68. Topsakal, Y., (2018). Konaklama işletmelerinde sosyal sermayenin örgütsel performansa etkisinde rekabet stratejilerinin aracı rolü. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 17(1), 334-349. https://doi.org/10.21547/jss.337950
  69. Turunç, Ö., Erkuş, A. & Polat, M. (2007). İşletmelerde örgütsel performansın değerlemesinde nicel-nitel kriterler: Savunma sanayiinde bir araştırma. 15. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı (Ed. Sakarya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı), Sakarya, 761-768.
  70. Westerman, G., Bonnet, D. & McAfee, A. (2014). Leading digital: Turning technology into business transformation. Boston: Harvard Business Review Press.
  71. Yang, J. & Lan, H. (2010). "The Moderating Role of Organizational Learning in the Relationship between Organizational Innovation and Performance", The 4th International Congerence on Management and Service Science (MASS 2010), August 24-26, Wuhan, China 2010.
  72. Yankın, F. B. (2019). Dijital dönüşüm sürecinde çalışma yaşamı. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 7(2), 1-38.
  73. Yeo, R. (2003). Linking organisational learning to organisational performance and success: Singapore case studies. Leadership & Organization Development J Journal, 24(2).
  74. Yeo, R. K. (2005). Revisiting the roots of learning organisation: A synthesis of the learning organisation literature. The Learning Organization, 12(1).