Cilt 11 Sayı 3 (2023): Business & Management Studies: An International Journal
Makaleler

Yetenek yönetiminin çalışan performansı üzerine etkileri: Satış elemanları üzerine bir uygulama

PDF
  • D. Okan Kurt,
  • Saadet Sağtaş
D. Okan Kurt
Yüksek Lisans Öğrencisi, Çağ Üniversitesi, Mersin, Türkiye
Saadet Sağtaş
Dr. Öğr. Üyesi, Çağ Üniversitesi, Mersin, Türkiye
DOI: https://doi.org/10.15295/bmij.v11i3.2283

Yayınlanmış 2023-09-24

Anahtar Kelimeler

  • Yetenek, Yetenek Yönetimi, Satış Performansı
  • Talent, Talent Management, Sales Performance, Distributor

Nasıl Atıf Yapılır

Kurt, D. O., & Sağtaş, S. (2023). Yetenek yönetiminin çalışan performansı üzerine etkileri: Satış elemanları üzerine bir uygulama. Business & Management Studies: An International Journal, 11(3), 1038–1057. https://doi.org/10.15295/bmij.v11i3.2283

Telif Hakkı (c) 2023 D. Okan Kurt- Saadet Sağtaş

Creative Commons License

Bu çalışma Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License ile lisanslanmıştır.

Özet

Günümüzde işletmeler arasında oluşan rekabet ortamı, işletmelerde elde edilen ürünlerin satışı alanında da üst seviyeye çıkmaktadır. Ürün açısından her alanda birden fazla seçeneğin bulunması rekabeti daha çetin hale getirmektedir. Bu aşamada da karşımıza işletmelerde çalışan insan faktörü çıkmaktadır. Çalışanların yeteneklerinin farkında olan, eğitim ve gelişimleri için fırsatlar sunabilen işletmeler, çalışanlarını en yüksek performansa ulaştırabilmektedirler. Bu çalışmanın amacı, satış elemanlarının yetenek yönetimi uygulamalarının, performanslarına etkisini incelemektir. Bu amaç kapsamında çeşitli sektörlerde satış alanında çalışan 332 katılımcıyla online anket uygulaması gerçekleştirilmiştir. Elde edilen verilerin analizinde SPSS ve AMOS paket programları kullanılmıştır. Analiz sonuçlarına göre yetenek yönetimi alt boyutlarının ve iş gören performansı ölçeğinin oldukça güvenilir olduğu, yetenek yönetimi alt boyutlarının orta düzeyde pozitif yönde performansı etkilediği, yetenek yönetimi ile performans arasında ise pozitif yönde kuvvetli bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

PDF

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Afzali, A., Motahari, Amir A. and Hatami-Shirkouhi, L. (2014). Investigating the ınfluence of perceived organizational support, psychological empowerment and organizational learning on jobperformance: an empirical ınvestigation. Technical Gazette, 21(3), 623-629.
  2. Agarwal, P. (2016). Fitting talent management strategy into national culture. Indian Institute of Management, 2(4), 1-11.
  3. Aguinis, H. and Burgi-Tian, J. (2021). Talent management challenges during COVID-19 and beyond: Performance management to the rescue. BRQ Business Research Quarterly, 24(3), 233–240.
  4. Altınöz, M. (2009). Yetenek yönetimi. Nobel Yayın Dağıtım, İstanbul.
  5. Altunışık, R. Recai, C., Bayraktaroğlu, S. ve Engin, Y. (2012). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya Kitapevi, Sakarya.
  6. Alayoğu, N. (2010). İnsan kaynakları yönetiminde yeni dönem: Yetenek yönetimi. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 68-97.
  7. Almohtaseb, A. A., Shaheen, H. A. K., Alomari, K. M. and Yousef, M. A. (2020). Impact of talent management on organizational performance: The moderating role of an effective performance management system. International Journal of Business and Management, 15(4), 11-24.
  8. Aksel, İ. (2010). İşletmelerde inovasyon ve inovasyonu destekleyen örgüt kültürünün belirleyicileri ve bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  9. Arshadi, N. and Hayavi, G. (2013). The effect of perceived organizational support on affective commitment and job performance : Mediating role of OBSE. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 84, 739-743.
  10. Barrow, S. and Mosley, R. (2007). The employer brand. Bringing the best of brand management to people at work. Journal of Brand Management, 2(15), 150-151.
  11. Barutçugil, İ. (2004). Stratejik insan kaynakları yönetimi. Kariyer Yayıncılık, İstanbul.
  12. Başaran, İ. E. (2000). Örgütsel davranış insanın üretim gücü. Ekinoks Yayın Evi, Ankara.
  13. Beck, J. W., and Schmidt, A. M. (2018). Negative relationships between self-efficacy and performance can be adaptive: The mediating role of resource allocation. Journal of Management, 44(2), 555-588.
  14. Berger, D. R. and Berger, L.A. (2004). The journey to organization excellence: Navigating the forces ımpacting talent management. The Talent Management Handbook. McGraw-Hill, New York.
  15. Bethke-Langenegger, P., Mahler, P. and Staffelbach, B. (2011). Effectiveness of talent management strategies. European Journal of International Management, 5(5), 524-539.
  16. Biçer, G. ve Düztepe, Ş. (2003). Yetkinlikler ve yetkinliklerin işletmeler açısından önemi. Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi, 1(2), 13-20.
  17. Bingöl, D. (2013). İnsan kaynakları yönetimi. Beta Yayıncılık, İstanbul.
  18. Boz, D., Duran, C., Koç, A. Ve Uslu, İ. (2019). Çalışanların motivasyonunun iş tatmini ve performans ile ilişkisi. International Congress on Afro - Eurasian Research 5(2), 224-229.
  19. Byrne, Z. S. and Hochwarter, W.A. (2008). Perceived organizational support and performance: Relationships across levels of organizational cynicism. Journal of Managerial Psychology, 23(1), 54-72.
  20. Collings, D. G. (2014). The contribution of talent management to organization success. The Wiley Blackwell handbook of the psychology of training, development, and performance improvement, 2(8), 247-260.
  21. Çayan, D. (2011). Yetenek yönetiminin çalışanların performansı üzerine etkileri ve Niğde sağlık sektöründe bir uygulama (Yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
  22. Çelikkaleli, Ö. ve Çapri, B. (2008). Genel yetkinlik inancı ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), 93–104.
  23. Çöl, G. (2008). Algılanan güçlendirmenin iş gören performansı üzerine etkileri. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 2(9), 35-46.
  24. Cheese, P. (2010). Talent management for a new era: what we have learned from the recession and what we need to focus on next. Human Resource Management International Digest, 18(3), 3-5.
  25. Cohn, J. M., Khurana, R. and Reeves, L. (2005). Growing talent as if your business depended on it. Harvard Business Review, 83(10), 62–155.
  26. Cheese, P., Thomas, R. J. and Craig, E. (2008). The Talent powered organizaion: Strategies for globalization. Talent management and high performance. Kogan Page Limited, Londra.
  27. Chowhan, J. (2016). Unpacking The Black Box: understanding the relationship between strategy, hrm practices, ınnovation and organizational performance. Human Resource Management Journal, 26(2), 112-133.
  28. Çavuşoğlu, D. (2007). Küresel rekabet ortamında örgütlerde yaratıcılık kültürü ve yaratıcılık yönetimine ilişkin tutumların değerlendirilmesi. Okullarda araştırma (Doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  29. Çırpan, H. ve Şen, A. (2009). İşletmelerde yenilikçiliği geliştirmede etkili bir araç: yetenek yönetimi. Çevre Dergisi, 52(16), 110-116.
  30. Dahshan, M. E., Keshk, L. I. and Dorgham, L. S. (2018). Talent management and its effect on organization performance among nurses at shebin el-kom hospitals. International Journal of Nursing, 5(2), 108-123.
  31. Delloitte Report, (2010). Talent Edge 2020: Blueprints For The New Normal, https://dupress.deloitte.com/content/dam/dup-usen/articles/talent-edge-2020-redrafting-strategiesfor-the-unevenrecovery/DUP98_TalentEdge2020_RedraftingTalent.pdf, (10.12.2022).
  32. Donate, M. J., Peña, I. and Sánchez de Pablo, J. D. (2016). HRM practices for human and social capital development: Effects on Innovation Capabilities. The International Journal of Human Resource Management, 27(9), 928-953.
  33. Draganidis, F. and Mentzas, G. (2006). Competency based management: a review of systems and approaches. Information ManagementveComputer Security, 14(6), 51-64.
  34. Erdoğan, İ. (1999). İşletmelerde kişi değerlendirmede psikoteknik. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi İşletme İktisadi Ens. Vakfı Yayınları, İstanbul.
  35. Ece, S., Tokgözlüoğlu, S. ve Oğuz, D. (2021). İşyerinde kötü muamele, motivasyon ve performans ilişkisi. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(21), 108-125.
  36. Farndale, E., Pai, A., Sparrow, P. and Scullion, H. (2014). Balancing individual and organizational goals in global talent management: A mutual-benefits perspective. Journal of World Business, 49(2), 204-214.
  37. Fettahlıoğlu, Ö. O. ve Demir, S. (2014). İşletme yönetiminde yönetsel pandora: meritokrasi ve yetenek yönetimi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(4), 175-186.
  38. Fu, N., Flood, P. C., Bosak, J., Morris, T. ve O'Regan, P. (2015). How do high performance work systems influence organizational innovation in professional service firms?. Employee Relations, 37(2), 209-231.
  39. Gallardo, G., Drıes, E. N. and Gonzalez, T. F. (2013). What is the meaning of ‘talent’ in the world of work? Humen Resource Managemnet Review, 23(4), 290-300.
  40. Gillet, N., Berjot, S., Vallerand, R. J., Amoura, S. and Rosnet, E. (2012). Examining the motivation-performance relationship in competitive sport: a cluster-analytic approach. International Journal of Sport Psychology, 43(2), 79-87.
  41. Güler, B. A. (2010). Türkiye'nin Yönetimi: Yapı (2. baskı). İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
  42. Güner, M. B. (2016). Çalışanların yetenek yönetimi algısının iş motivasyonuna etkisi [Yüksek lisans tezi, Doğuş Üniversitesi].
  43. Güney, S. (2015). İnsan kaynakları yönetimi. Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
  44. Harlos, K. P. and Axelrod, L. J. (2005), Investigating Hospital Administrators’ Experience. Canadian Journal of Behavioural Science, 37(4), 262-272.
  45. Hartmann, E., Feisel, E. and Schober, H. (2010). Talent management of western mncs in China: Balancing global ıntegration and local responsiveness. Journal of World Business, 2(8), 169-178.
  46. Hiltrop, J. M. (1999). The quest for the best: Human resource practices to attract and retain talent. European Management Journal, 17(4), 422-430.
  47. Hirst, G., Van Knippenberg, D., Chen, C. H. and Sacramento, C. A. (2011). How does bureaucracy impact individual creativity? A cross-level investigation of team contextual influences on goal orientation–creativity relationships. Academy of Management Journal, 54(3), 624-641.
  48. Janssen, O. and Giebels, E. (2013). When and why creativity‐related conflict with coworkers can hamper creative employees' individual job performance. European Journal of Work and Organizational Psychology, 22(5), 574-587.
  49. Kanbur, E. ve Özyer, K. (2016). Çalışanların bireysel yaratıcılık düzeylerinin iç girişimcilik performanslarına etkisi. Journal of Management and Economics Research, 14(2), 264-275.
  50. Karakuş, Z., Özer, Z., Gözüm, S. ve Öncel, S. (2021). Determining the Organizational Cultural Competence of Hospitals Located in the Coastal Strip of the City of Antalya. Florence Nightingale Journal of Nursing, 29(1), 30.
  51. Kark, R. and Carmelı, A. (2009). Alive and creating: the mediating role of vitality and aliveness in the relationship between psychological safety and creative work ınvolvement. Journal of Organizational Behavior, 30(6), 785-804.
  52. Kehinde, J. (2012). Talent Management: Effect on organization performance. Journal of Management Research, 4(2), 178–186.
  53. Koçoğlu, M. (2012). Çalışanların Yayımcılık.örgütlerine yönelik girişimcilik yönelimi algıları, örgüt desteği, kariyer tatminleri ve işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişkinin incelenmesi: otomotiv sektöründe bir uygulama.(Doktora tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  54. Le Deist, F. D. and Winterton, J. (2005). What is competence? Human resource development international, 8(1), 27-46.
  55. Luecke, R. (2008). Performans yönetimi. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
  56. İnan, İ. (2022). Rekabet ortamında bir Türk otobüs fabrikasında endüstri 4.0 perspektifinde akıllı üretim uygulamaları. Journal of The Cukurova University Institute of Social Sciences, 31(1),12-15.
  57. İslamoğlu, H., Altunışık R., (2009). Satış ve Satış Yönetimi. Sakarya Kitabevi, Sakarya.
  58. Martinaityle, I. ve Sacramento, C. A. (2013). When creativity enhances sales effectiveness: The moderating role of leader–member exchange. Journal of Organizational Behavior, 34(7), 974-994.
  59. Mccauley, C., Wakefield, M. (2006). Talent Management in the 21st Century: help your company find, develop and keep its strongest workers. The Journal For QualityveParticipation, 29(4), 4-12.
  60. Mucha, T. R. (2004). The art and science of talent management. Organization Development Journal, 22 (4), 96-100.
  61. Nafei, W. (2015). The effects of job embeddedness on organizational cynicism and employee performance: A study on Sadat City University. International Journal of Business Administration, 6(1), 8-15.
  62. Neo, A. R. (1999). İnsan Kaynaklarının Eğitim ve Gelişimi, (Çev.:Canan ÇETİN). Beta Yayınları, İstanbul.
  63. Onay, M. ve Ergüden, S. (2011). Örgütsel-yönetsel motivasyon faktörlerinin çalışanların performans ve verimliliğine etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışma: Manisa sosyal güvenlik kurumu. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 3(2), 221-230.
  64. Öksüz, F. N. (2020). Yetenek yönetimi konusunda yazılmış Türkçe makaleler üzerine bir araştırma. Ekonomi, İşletme ve Yönetim Dergisi, 4(2), 207-222.
  65. Özer, P. ve Topaloğlu, T. (2008). Motivasyon ve motivasyon teorileri. Nobel Akademik Yayıncılık, Ankara.
  66. Özyurt, M. (2021). Yetenek yönetiminin iş tatmini ve örgütsel bağlılığa etkisi (Yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  67. Uyargil, C. (2008). İşletmelerde performans yönetim sistemi. Arıkan Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
  68. Palmer, M. J. (1993). Performans Değerlendirmeleri. Rota Yayıncılık, İstanbul.
  69. Rajhans, K. (2012). Effective organizational communication: A key to employee motivation and performance. Interscience Management Review, 2(2), 81-85.
  70. Ridwan, M., Mulyani, S. R. and Ali, H. (2020). Improving employee performance through perceived organizational support, organizational commitment and organizational citizenship behavior. Systematic Reviews in Pharmacy, 11(12). 22-35.
  71. Rop, L. (2015). Influence of talent attraction on organizational performance in public university campuses in county government of Nakuru, Kenya. International Journal of Management and Information Technology, 10(8), 2453-2460.
  72. Stirin Tzur, K., Ganzach, Y. and Pazy, A. (2016). On the positive and negative effects of self-efficacy on performance: Reward as a moderator. Human Performance, 29(5), 362-377.
  73. Sökmen, A., Bilsel, M. A. ve Erbil, C. (2013). Örgütsel adaletin çalışan motivasyonu ve performansı üzerindeki etkisi: bankacılık sektöründe bir araştırma. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(1), 43-62.
  74. Şahin, Ö. (2015). Yetenek yönetimi ve yenilik performansı ilişkisi: konaklama işletmelerinde bir araştırma (Yayınlanmamış doktora tezi). Adnan Mendere Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
  75. Tongur, A. (2011) Organizational support, organizational citizenship behavior, and perceived performance in crime scene ınvestigation units of turkish national police, (unpublished dissertation). University of Central Florida, Orlando.
  76. Tunçer, P. (2013). Örgütlerde performans değerlendirme ve motivasyon. Sayıştay dergisi, 88(2), 87-108.
  77. Turan, N. (2015). Çalışma yaşamında yetenek beceri yetkinlik ve yeterlilik (Yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  78. Turunç, Ö. ve Çelik, M. (2010). Çalışanların algıladıkları örgütsel destek ve iş stresinin örgütsel özdeşleşme ve iş performansına etkisi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 17(2), 183-206.
  79. Tutar, H. ve Altınöz, M. (2010). Örgütsel iklimin işgören performansı üzerine etkisi: Ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma. Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 65(2), 196-218.
  80. Vural, Y., Vardarlier, P. and Aykir, A. (2012). The effects of using talent management with performance evaluation system over employee commitment. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 58, 340-349.
  81. Yavuz, M. (2018). İş zanaatkarlığı ile bireysel performans çıktıları arasındaki ilişkide çalışanların dışsal prestij ve kurum destek algılarının rolü. 8Doktora Tezi) Sosyal Bilimler Enstitüsü, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  82. Yilmaz, H. ve Karahan, A. (2010). Liderlik davranışı, örgütsel yaratıcılık ve işgören performansı arasındaki ilişkilerin incelenmesi: Uşak’ta bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 17(2), 145-158
  83. Zaim, H. (2013). İş hayatında erdemli insanın yetkinlikleri ile performans arasındaki ilişki. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimleri Dergisi. 12(23), 181-196.
  84. Zhang, J. A., Edgar, F., Geare, A. and O'Kane, C. (2016). The ınteractive effects of entrepreneurial orientation and capability-based hrm on firm performance: The mediating role of innovation ambidexterity. Industrial Marketing Management, 59(2), 131-143.
  85. Zhou, J. and Shalley, C. E. (2008), Expanding the scope and ımpact of organizational creativity research. Lawrence Erlbaum Associates, TaylorveFrancis Group, New York.