Cilt 5 Sayı 4 (2017): BUSINESS & MANAGEMENT STUDIES: AN INTERNATIONAL JOURNAL
Makaleler

TÜKETİCİ GÜVEN ENDEKSİNE GÖRE ÜLKELERİN KÜMELENMESİ VE İNSANİ GELİŞME ENDEKSİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yayınlanmış 2018-01-07

Anahtar Kelimeler

  • Tüketici Güven Endeksi,
  • İnsani Gelişme Endeksi,
  • Kümeleme Analizi,
  • Basit Uyum Analizi

Nasıl Atıf Yapılır

BAĞDATLI KALKAN, S., & KILIÇ DEPREN, S. (2018). TÜKETİCİ GÜVEN ENDEKSİNE GÖRE ÜLKELERİN KÜMELENMESİ VE İNSANİ GELİŞME ENDEKSİ İLE DEĞERLENDİRİLMESİ. Business & Management Studies: An International Journal, 5(4), 39–54. https://doi.org/10.15295/bmij.v5i4.173

Özet

Tüketici güven endeksi ekonomik koşulların mevcut ve gelecekteki beklentileriyle ilgili fikir veren ulusal bir göstergedir. Tüketici güven endeksi ile tüketicilerin genel ekonomik durumuna, iş bulma olanaklarına, mali durumlarına ve piyasalardaki gelişmelere ilişkin eğilimlerinin ve beklentilerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır. Diğer bir parametre ise İnsani Gelişme Endeksidir (IGE). Bu endeks ise, ülkelerin gelişimini hem ekonomik hem de sosyal yönden inceleyen bir endekstir. Ülkeler, ifade edilen bu iki endeks kapsamında sıralanır ve uluslararası platformlarda temel parametreler olarak değerlendirilir. Bu çalışmanın amacı, tüketici güven endeksine göre seçilmiş bazı ülkeleri gruplandırmak ve grupların özelliklerini ortaya çıkartmak, sonrasında ise gruplandırılan ülkelerin İnsani Gelişme Endeksi açısından konumunun ortaya çıkarılmasıdır. Kümeleme analizi sonuçlarına göre; Hindistan, Çin, İsveç ve Amerika Birleşik Devletleri genel tüketici güven endeksi, istihdam, beklenti ve yatırım endeksinde en yüksek değere sahip ülkelerdir.

İndirmeler

İndirme verileri henüz mevcut değil.

Referanslar

  1. Alpar, R. (2011). Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler. Ankara: Detay Yayıncılık.
  2. Arısoy, İ. (2012). Türkiye Ekonomisinde İktisadi Güven Endeksleri ve Seçilmiş Makro Değişkenler Arasındaki İlişkilerin VAR Analizi. Maliye Dergisi, 162, 304-315.
  3. Cengiz, D. (2010). Mevduat Bankalarının Rasyolarına Göre Kümelenmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 231-247.
  4. Çilan, Ç. A. (2009). Sosyal Bilimlerde Kategorik Verilerde İlişki Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
  5. Doğan, H. G., & Gürler, A. Z. (2013). Türkiye’ de İnsani Gelişmişlik Endeksinin Analitik Olarak Değerlendirilmesi. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(2), 69-76.
  6. Genç, E. G. (2017). Üniversitelerin Ülke Sıralamaları ve İnsani Gelişme Endeksi: Panel Nedensellik Analizi. Avrasya Ekonometri, İstatistik ve Ampirik Ekonomi Dergisi, 6, 89-101.
  7. Giray, S. (2011). Doğrusal Olmayan Kanonik Korelasyon Analizi ve Yaşam Memnuniyeti Üzerine Bir Uygulama. Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  8. Jahan, S. (2016). 2016 İnsani Gelişme Raporu. Newyork: UNDP.
  9. Kalaycı, Ş. (2008). SPSS Uygulamalı Çok Değişkeni İstatistik Teknikleri. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  10. Kandır, S. Y. (2006). Tüketici Güveni ve Hisse Senedi Getirileri İlişkisi: İMKB Mali Sektör Şirketleri Üzerinde Bir Uygulama. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(2), 217-230.
  11. Karagöz, Y. (2016). SPSS ve AMOS 23 Uygulamalı İstatistiksel Analizler. Ankara: Nobel Yayın.
  12. Mıhçı, H., & Mıhçı, S. (2003). Türkiye'nin Yakın Dönemdeki İnsani Gelişme Eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(2), 21-47.
  13. Nemlioğlu, K. (2005). Benzerlik Analizleri. İstanbul: Beşir Kitapevi.
  14. Özsağır, A. (2007). Ekonomide Güven Faktörü. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 46-62.
  15. Şahin, G., & Gökdemir, L. (2016). İnsani Gelişme Endeksi Bileşenlerinin Türkiye Ölçeğinde ARDL Sınır Testi ile Sınanması. Gazi İktisat ve İşletme Dergisi, 2(1), 1-24.
  16. Tatlıdil, H. (2002). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Analiz. Ankara: Akademi Matbaası.
  17. Todaro, M. P. (1992). Human Development Report 1992. Population and Development Review, 18(2), 359-363.
  18. Tunç, O., & Ertuna, Ö. (2015). İnsani Gelişme Endeksi Türkiye Simülasyonu ve Seçilmiş Ülkelerle Karşılaştırılması. Journal of Management, Marketing and Logistics, 2(2), 132-157.
  19. Tüzüntürk, S. (2017). Uyum Analizi Kullanılarak Y kuşağı Akıllı Telefon Kullanıcılarının Tüketici Davranışlarının Anlaşılması: Bursa Örneği. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39(1), 257-280
  20. Uzgören, N. (2007). Uyum Analizinin Teorik Esasları ve Regresyon Analizi İle Benzerliğinin Grafiksel Boyutta Karşılaştırılması. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 1-20.